Veel voorkomende vermeerderingsmethoden zijn onder meer enten, stekken en zaaien.
Enten is de meest voorkomende vermeerderingsmethode. Voor de onderstam worden meestal zaailingen van Acer palmatum of Acer oliverianum geselecteerd. Geënte zaailingen hebben sterke wortels en groeien snel, maar in sommige gevallen is er een slechte affiniteit. Zaailingen met Acer **oliverianum als onderstam zijn minder winterhard.
Stekken hebben meer tijd nodig om te groeien en worden meestal gebruikt bij de productie van bonsai.
Zaaien is een veel voorkomende manier om nieuwe variëteiten te telen. De hybride nakomelingen van twee verschillende esdoorns worden gezaaid en vervolgens worden waardevolle individuen geselecteerd uit de zaailingen. De eigenschappen van de ouders blijven mogelijk niet behouden bij de geselecteerde nakomelingen.