Hoe kweek en verzorg je Kornoelje

De amerikaanse kornoelje (Cornus florida) is een bloeiende boom waarvan de bladeren prachtig rood kleuren in de herfst. Uit de wortels kan een rode kleurstof gewonnen worden, waarvan inkt of verf gemaakt kan worden. De bessen van de amerikaanse kornoelje zijn niet geschikt voor menselijke consumptie, maar vogels zijn er wel dol op.

Een bloeiende japanse kornoelje (Cornus kousa) met een grote hoeveelheid uitbundige bloemen is een prachtig gezicht. Maar ook in de herfst is deze boom een echte blikvanger: de bladeren kleuren dan opvallend rood. De bessen zijn eetbaar en hebben een zoete smaak, maar ook harde pitten. Er wordt daarom meestal jam van gemaakt.

Alleen de twijgen van de jonge rode kornoelje (Cornus sanguinea) zijn rood; oudere struiken worden wit en hebben ook witte bloemen. Het hout wordt gebruikt om stelen van slaginstrumenten te maken. De vruchten zijn eetbaar, maar smaken erg bitter en kunnen in geringe mate braakneiging opwekken. Bij aanraking kunnen de bladeren tot huidirritatie leiden.

De canadese kornoelje is een bladverliezende, Noord-Amerikaanse sierstruik die zich snel kan uitbreiden door middel van ondergrondse uitlopers. De wetenschappelijke naam van de plant (Cornus sericea)verwijst zowel naar de hardheid van het hout ('Cornus' komt van het Grieks 'kranaos', dat 'hard' betekent) als naar de structuur van de bladeren, (serica = zijdeachtig). De canadese kornoelje kan vooral in stedelijke gebieden worden gevonden, maar is van daaruit verwilderd.

Vooral het hout van de gele kornoelje is erg populair: door zijn hoge dichtheid is het bruikbaar in gereedschapshandvatten en machines. De Oude Grieken beschouwden dit hout als ''superieur'' en gebruikten het in speren en handbogen. Het rijpe fruit wordt gegeten in Europa en Noord-Amerika.