Hoe kweek en verzorg je Lis

Japanse Iris heeft basale, diepgroene, donkergroene, geelgroene of lichtgroene bladeren. De bladeren zijn dicht bij de wortelstok roodachtig paars gekleurd en hebben geen middennerf. Deze lansvormige bladeren kunnen 25 tot 60 cm lang en 1,5 tot 3,5 cm breed worden. De platte bloemen hebben een diameter van 4,5 tot 6 cm en zijn verkrijgbaar in de kleuren lichtblauw, licht lavendel, lila, paars of wit. De bloem heeft 2 paar bloembladen en 3 grote kelkblaadjes.

De blauwe lis heeft op zijn onderste, blauwe kelkbladeren lange draden om bijen en hommels meer houvast te bieden bij het zoeken naar nectar. Vanwege de lange draden staat hij ook wel bekend als baardiris. Je ziet de plant veel in siertuinen, waar hij het liefst op een zonnige plek op het zuiden staat.

De Japanse iris (Iris ensata) is een vaste plant uit het geslacht lis (Iris), die endemisch is in Japan waar de soort in het wild en gecultiveerd voorkomt. De soort kent drie variëteiten: hanashōbu, kakitsubata en ayame.

De siberische lis (Iris sibirica) groeit goed in een gematigd klimaat en kan gevonden worden in vochtige bossen en graslanden, maar komt in Nederland niet in het wild voor. Al in 1600 stond hij in het de Londense tuin Chelsia Physic Garden. De meeste delen van de siberische lis zijn giftig bij inname en kunnen huidirritatie veroorzaken.

De gele lis groeit bij het water, waardoor hij geschikt is als vijverplant. Verschillende kleuren verf kunnen worden gemaakt van de bloemen, en de wortels kunnen worden gebruikt bij het maken van inkt. Vroeger kende de plant een hoog medicinaal gebruik, echter is deze optie tegenwoordig minder populair door de zuurheid van de plant.