Hoe kweek en verzorg je Munt

Witte munt is een zeldzame wilde plant die als bedreigd op de Nederlandse Rode Lijst voor planten staat. Hij is nog wel vrij algemeen in Zuid-Limburg, waar hij het liefst op vochtige plekken in de volle zon groeit. Witte munt wordt als bodembedekker in siertuinen gebruikt.

In Nederland wordt de aarmunt ook wel groene munt genoemd en meestal in kassen gekweekt, maar hij kan ook in het wild voorkomen. Vanwege de menthol-achtige smaak en geur is het een geliefd kruid om thee van te maken. Het kruid doet het ook goed in de (moes)tuin maar zorg er dan wel voor dat je de vele uitlopers regelmatig bijknipt.

De watermunt is de voorouder van de bekende pepermunt. Vroeger werd van de plant thee getrokken, maar dit is tegenwoordig niet meer zo populair. De oude Egyptenaren en Grieken gaven hun doden soms een bosje watermunt mee voor hun reis naar het hiernamaals.

Akkermunt is een kruidachtige plant die veel in Nederland voorkomt. De geur van de bladeren doet niet alleen aan munt, maar ook wel aan bananenschuimpjes denken. De bladeren kunnen worden gebruikt als kruiden in bijvoorbeeld desserts, thee of fruitsalades. Akkermunt is te herkennen aan de groene bladeren die zich aan de top van de stengel bevinden, met daaronder de witte tot blauwe bloemen.

Als het tijd is voor de oogst worden de planten afgesneden. Daarna blijven de afgesneden stengels nog een tijdje op het land liggen om te drogen. De bladeren van deze plant hebben van zichzelf een kamferachtige smaak, maar na kruidenextractie ontstaat de typische pepermuntsmaak. Uit de bladeren wordt pepermuntolie gewonnen, maar ze worden ook in thee gebruikt.