Hoe kweek en verzorg je Ranunculus

De ranonkel dankt zijn naam aan kikkers (Rana), dit vanwege de groeiplaats bij het water. De dubbelbloemige soorten worden veel gebruikt in boeketten en als sierplanten in de tuin. Maar pas wel op, want de ranonkel is naar verluidt giftig.

De kruipende boterbloem is een meerjarige plant uit de ranonkelfamilie die veel voorkomt op akkers en weilanden. De plant vermeerdert zich snel door zijn uitlopers en wordt wel als onkruid beschouwd. Grazers laten de plantjes staan, omdat ze licht giftig zijn.

De scherpe boterbloem groeit in Nederland van april tot in de herfst in weilanden en bermen. In tegenstelling tot de kruipende boterbloem buigt de scherpe boterbloem zijn kopje als het regent. Het bloemetje ziet er misschien lieflijk uit, pas er toch mee op want hij is giftig. In de Middeleeuwen werd het bloemetje soms gebruikt door bedelaars om medelijden op te wekken, ze wreven de bloem net zolang over hun voeten totdat er blaren ontstonden.

De knolboterbloem (Ranunculus bulbosus) onderscheidt zich van andere boterbloemen door de aanwezigheid van een knol (ondergrondse, gezwollen stengelbasis). De plant bevat een giftig sap en er wordt gezegd dat bedelaars in Europa hier vroeger gebruik van maakten om open zweren te creëren en zo sympathie te wekken.

Stekelboterbloem is een jaarlijks of soms tweejaarlijks kruid met een meestal haarloze stengel die tot 0,5 m lang wordt. Het kan rechtop of decumbent groeien langs de grond. De bladeren hebben bladen van enkele centimeters lang en diep verdeeld in drie lobben. De bloem heeft vijf glanzende gele bloembladen van minder dan 1 cm lang rond een bezaaid, gelobd, centraal vat. De vrucht is een stekelig blad dat groeit in een bolvormig cluster van 10 tot 20.