Hoe kweek en verzorg je Nachtschade

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

Bitterzoet (Solanum dulcamara) is een klimmende nachtschade. De plant smaakt eerst bitter, maar door een reactie met speeksel komt er een zoete smaak vrij, vandaar de naam. De plant is echter zeer giftig voor mensen en moet dus nooit ingenomen worden! De zachte vruchten zijn wel eetbaar voor vogels. Bitterzoet werd vroeger in verschillende tijden en werelddelen veel gebruikt in rituelen.

West-Indische nachtschade is net als de andere soorten van het geslacht Solanum een giftige plant. De glimmende, zwarte bessen worden gegeten door vogels, waardoor het zaad zich kan verspreiden. De plant, die op akkers als onkruid wordt beschouwd, kan prima groeien in de schaduw van andere planten en is lastig te bestrijden.

De plant heeft een levensduur van maximaal dertig jaar en kan tot 33 voet lang worden. De grote ovale bladeren zijn grijsgroen van kleur en bedekt met viltachtige haren. De bloem is paars met een geel centrum.

De Solanum tuberosum is de aardappelsoort die wereldwijd het meest wordt geteeld. Net als de paprika, de tomaat en tabak behoort hij tot de nachtschadefamilie. De aardappel komt uit Zuid-Amerika, waar de Inca's de plant al eeuwenlang verbouwden. Hij werd door Spaanse ontdekkingsreizigers naar Europa gebracht en daar door monniken verder verspreid. Hoewel boeren in eerste instantie wat argwaan tegenover deze plant koesterden is hij inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke bron van koolhydraten.