Kousenband heet officieel Vigna unguiculata subsp. sesquipedalis, dat op zijn uitzonderlijke lengte duidt: sesquipedalis is Latijn voor "anderhalve voet lang". Een peul van negentig centimeter is geen uitzondering maar zulke lengtes vereisen een lange groeiperiode onder warme omstandigheden, zoals in Zuidwest-Azië, het Caraïbisch gebied of op Hawaï, waar de kousenband ook wordt geteeld.

De wonderboom (Ricinus communis) staat vooral bekend om de olie die uit de 'bonen' (het zijn feitelijk geen echte bonen) wordt geperst. Deze wonderolie of castorolie heeft zeer veel toepassingen: als smeermiddel, in cosmetica, en in de productie van kunststof, inkt, verf en parfum. De rauwe bonen zijn echter ontzettend giftig.

Indisch bloemriet (Canna indica) komt oorspronkelijk niet uit India, maar uit Centraal- en Zuid-Amerika. Het is in Europa een populair als tuin- en kamerplant vanwege de mooie bladeren en felgekleurde bloemen. Maar deze plant kan nog op tal van andere manieren worden gebruikt. In Midden- en Zuid-Amerika dienden de harde zaden als kogels, en daarom kreeg deze plant in het Engels de naam 'Indian shot'. De zaden van indisch bloemriet worden in Afrika als onderdeel van muziekinstrumenten gebruikt en ze zijn op veel plaatsen ook als kralen populair.

Afrikaanse Baobab is misschien wel de meest iconische boom van Afrika. De dikke stam is bedoeld om grote hoeveelheden water in op te kunnen slaan. Deze in het wild kolossale boom kan ook als kamerplant worden gehouden en is zeer geschikt om tot bonsai te vormen.

Vruchten van de papaja (Carica papaya) worden in grote delen van de wereld veel gegeten. Papaja's hebben zoet vruchtvlees met een meloenachtige smaak, bevatten geen vruchtzuren en zijn erg licht verteerbaar en zitten ook nog eens boordevol vitamine C. De gedroogde zaden kunnen gebruikt worden als peper. De rauwe vrucht combineert niet goed met gelatine of zuivel.

Passievrucht (Passiflora edulis) is de plant die het overheerlijke passiefruit produceert. Dit fruit zit vol vitamine C en wordt gebruikt om sap, ijs, thee en nog veel meer dingen te maken. Het is ook erg makkelijk om de passievrucht uit te zaaien met zaadjes van het fruit dat gewoon in de supermarkt te koop is. De plant kan overleven in de vensterbank, maar verwacht geen grote aantallen vruchten.

De blaadjes zijn allemaal donkergroen en hebben aan beide oppervlakken een ingeslagen trichoom. De bloemen zijn roze of paarsachtig tot geel en 0,98 lang, op twee- tot vierbloemige steeltjes 3,0 - 11,8 lang, met de kiel verlengd in een ongebogen snavel. De pod is recurved, lineair, 3,0 - 3,5 lang en zijdeachtig.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

De flamboyant is een vlinderbloem die oorspronkelijk uit Madagascar komt, maar daar tegenwoordig vrij zeldzaam is, terwijl de boom wel veel als sierboom wordt geplant in de rest van de tropen. Met de opvallende bloemen heeft de flamboyant inderdaad een flamboyante uitstraling!

Er bestaan volgens sommigen wel duizenden soorten solanum lichtensteinii. Omdat hun kenmerken nogal verschillen is het soms lastig om dit geslacht te herkennen. Solanum lichtensteinii zijn in de hele wereld te vinden, zowel in het wild als gecultiveerd. Terwijl sommige van deze soorten erg giftig zijn, worden andere, zoals tomaten, aubergines en aardappelen, veel gegeten.

Groot afrikaantje komen oorspronkelijk niet uit Afrika, zoals de naam doet vermoeden, maar uit Mexico en Midden-Amerika. De lange bloeitijd (mei-oktober) zorgt ervoor dat dit een gewilde plant is in siertuinen. Deze plant kan ook aaltjes bestrijden, maar niet zo goed als zijn familielid Tagetes patula.

De naam basilicum komt van het woord basileus, wat koninklijk betekent. Basilicum wordt daarom ook wel koningskruid genoemd. Het wordt veel gebruikt in de Italiaanse keuken, waar de frisse smaak vooral in koude gerechten goed tot zijn recht komt. In de Oudheid kauwden Grieken en Romeinen al op basilicumblaadjes vanwege de opwekkende eigenschappen van het kruid.

Er bestaan volgens sommigen wel duizenden soorten solanum campylacanthum. Omdat hun kenmerken nogal verschillen is het soms lastig om dit geslacht te herkennen. Solanum campylacanthum zijn in de hele wereld te vinden, zowel in het wild als gecultiveerd. Terwijl sommige van deze soorten erg giftig zijn, worden andere, zoals tomaten, aubergines en aardappelen, veel gegeten.

Het is een grote struik die tot 13 voet lang wordt. Het heeft trossen wasachtige bloemen die wit of lavendel van kleur zijn. Elke bloem bestaat uit vijf puntige bloembladen en een kleine "kroon" die uit het midden oprijst en de meeldraden vasthoudt. De plant heeft ovale, lichtgroene bladeren en melkachtige stengel.

Waar de witte mimosa is, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, geen familie van de mimosa met gele bloesems. Op plaatsen waar de boom is ingevoerd is het veelal tot invasieve soort verworden. De bladeren van de witte mimosa worden gebruikt als veevoer, maar zijn giftig voor paarden, ezels en varkens. Van de houtpulp wordt papier gemaakt.

De zamioculcas zamiifolia, ook wel ZZ-plant genoemd, is een stoere, heldergroene kamerplant die wel tegen een stootje kan. Als je bedenkt dat hij uit ruige, rotsachtige gebieden in Afrika komt, dan is voor hem een plaatsje in een willekeurige woonkamer in Nederland geen probleem. Dus zelfs voor personen die echt geen groene vingers hebben, is deze plant uit Zanzibar een geschikte huisgenoot.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De bloemen staan in groepjes van 2 tot 20 bij elkaar in de bladoksels. Na regenval beginnen de bloemknoppen zich te ontwikkelen en acht tot twaalf dagen later treedt er een massale bloei op. De tweeslachtige bloemen zijn vier- tot negentallig en hebben vaak vijf witte, buisvormige vergroeide kroonbladen.

De mango (Mangifera indica) is een fruitboom die in tropische en subtropische gebieden op grote schaal wordt gekweekt voor de commerciële productie van mango's en ook als schaduwboom. De vruchten van de mango zijn niet alleen populair bij mensen, maar ook bij vleermuizen, apen, olifanten, wasberen en stekelvarkens.

Door de opvallende bladpatronen is de dieffenbachia (Dieffenbachia seguine) een populaire plant, zowel als kamerplant als in schaduwrijke tuinen. In perfecte omstandigheden kan de plant bloeien met witte bloemen. Het plantensap is giftig en kan keel en stembanden wel twee weken verlammen, wat praten onmogelijk maakt. Ook kan het sap de huid sterk irriteren.