Door de opvallende bladpatronen is de dieffenbachia (Dieffenbachia seguine) een populaire plant, zowel als kamerplant als in schaduwrijke tuinen. In perfecte omstandigheden kan de plant bloeien met witte bloemen. Het plantensap is giftig en kan keel en stembanden wel twee weken verlammen, wat praten onmogelijk maakt. Ook kan het sap de huid sterk irriteren.

Dankzij de opvallende, kleurrijke bladpatronen is olifantsoor een populaire kamerplant. Alle delen van de plant zijn giftig. Het Maleise woord 'kaladi' in de botanische naam, (Caladium bicolor), verwijst naar een familie met eetbare knollen, waarop deze soort een uitzondering vormt. Olifantsoor kan in de tuin geplant worden, maar kan niet tegen vorst.

De tropische episcia cupreata is met zijn felgekleurde rode bloemen en generfde bladeren een geliefde kamerplant. Hij doet het vooral goed in relatief warme omgevingen met een hoge luchtvochtigheid. Let op: episcia cupreata kan wol- en bladluizen aantrekken.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

Deze plant schiet zijn stuifmeel over grote afstanden, en wordt daarom ook wel de Kanonneerplant genoemd. Door deze eigenschap kan de kanonneerplant zich makkelijk verspreid. Vooral in Azië en Oceanië wordt de plant als een invasieve soort beschouwd.

De bloemen van de nachtschone gaan pas open als de avond valt en verspreiden dan een zwoele geur waar veel (nacht)vlinders op af komen. Een zeer geschikte plant dus om ’s avonds in de tuin of op het terras van te genieten. Bijzonder aan de nachtschone is dat hij door kruisbestuiving in het volgende jaar bloemen in andere kleuren kan krijgen.

De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

Cassave (Manihot esculenta) komt uit Zuid-Amerika, maar is voor veel volkeren over de hele wereld een belangrijke bron van koolhydraten geworden. Dit geldt vooral in gebieden met lage inkomens, omdat het goedkoop is om te verbouwen. Alleen als hij goed gekookt is, is de zetmeelrijke wortel eetbaar. De rest van de plant is giftig als hij wordt gegeten. De natuurlijke zetmelen van Cassave zijn ook nuttig in wasproducten, en het wordt ook onderzocht als een bron van biobrandstof.

Wilkens Bitter is een geliefde sierplant die zich, indien voldoende ondersteund, om tralies windt en prachtige bloemen met een aangename geur voortbrengt. De bladeren hebben een opvallende glans en kunnen wel 15 cm lang worden. Alle onderdelen van deze plant zijn giftig voor mensen, en het sap kan huid- en oogirritatie veroorzaken.

Om de opvallende, oranje-rood gekleurde bloemen van de chrysothemis Pulchella in hun volle glorie te kunnen aanschouwen, zul je goed op moeten letten. De bloemkroon is namelijk maar één tot twee dagen te zien. De bloem heeft haar naam te danken aan de Griekse mythologie: "Crysothemis" verwijst naar de dochter van Clytemnestra en Agamemnon, en "Pulchella" betekent prachtig.

De bougainvillea of Bougainvillea spectabilis werd in de tweede helft van de 18de eeuw door de Franse ontdekkingsreiziger Louis Antoine de Bougainville in Zuid-Amerika aangetroffen en in de eerste helft van de 19de eeuw in Europa ingevoerd. Deze klimmende struik kan tot 12 m hoog worden. In Nederland en België is deze plant niet erg geschikt voor in de tuin, omdat deze een droogteseizoen nodig heeft om in bloei te komen. In huiskamers kan de bougainvillea wel gedijen.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

De effecten van nicotine en lobeline zijn vrij gelijkaardig, met psychoactieve effecten bij kleine doseringen en met onaangename effecten zoals braken, spierverlamming en beven bij hogere doseringen. Om deze reden wordt vaak naar H. longiflora (en zijn verschillende synoniemen) verwezen vanwege zowel zijn toxiciteit als zijn etnobotanische toepassingen.

Alternanthera Brasiliana staat vooral bekend om zijn grote paarse bladeren met witte bolvormige bloemen. De kruidachtige plant groeit op warme zonnige plaatsen, en kan niet goed tegen droogte. De plant komt van nature voor in Zuid-Amerika en wordt in Nederland ook als sierplant gehouden.

Sopropo is een klimplant die groeit in tropische gebieden en verbouwd wordt vanwege zijn eetbare vruchten, die doen denken aan grote augurken met bulten. De vruchten zijn eerst groen en worden oranjegeel als ze rijp zijn. Ze worden veel gebruikt in Aziatische en Afrikaanse gerechten. Pas op, want de zaden van de vrucht zijn giftig.

Vruchten van de papaja (Carica papaya) worden in grote delen van de wereld veel gegeten. Papaja's hebben zoet vruchtvlees met een meloenachtige smaak, bevatten geen vruchtzuren en zijn erg licht verteerbaar en zitten ook nog eens boordevol vitamine C. De gedroogde zaden kunnen gebruikt worden als peper. De rauwe vrucht combineert niet goed met gelatine of zuivel.

Passievrucht (Passiflora edulis) is de plant die het overheerlijke passiefruit produceert. Dit fruit zit vol vitamine C en wordt gebruikt om sap, ijs, thee en nog veel meer dingen te maken. Het is ook erg makkelijk om de passievrucht uit te zaaien met zaadjes van het fruit dat gewoon in de supermarkt te koop is. De plant kan overleven in de vensterbank, maar verwacht geen grote aantallen vruchten.

Deze bloeiende plant heeft hartvormige bladeren die rijk groen zijn en 6 tot 9 cm lang.

Mauritia flexuosa , een boom, kan tot 35 m hoog worden. De grote bladeren vormen een afgeronde kroon. De bloemen zijn geelachtig en verschijnen van december tot april. De vrucht, die groeit van december tot juni, heeft een kastanjekleur en is bedekt met glanzende schubben. Het gele vruchtvlees bedekt een harde, ovale noot.