De wilde cichorei is waarschijnlijk door de Romeinen in Nederland geïntroduceerd en groeit hier inmiddels rijkelijk. De gemalen wortels werden in de Tweede Wereldoorlog gebruikt om een soort koffie van te maken, wat nog steeds gebeurt in het Middellandse Zeegebied. De plant wordt commercieel verbouwd om inuline (een glucosevervanger) uit te winnen.

Duizendblad groeit vaak op braakliggende terreinen en kan goed tegen droogte. De plant trekt insecten aan zoals sluipwespen en lieveheersbeestjes, die bepaalde insectenplagen kunnen bestrijden. Dat is voor veel mensen een belangrijke reden om het duizendblad aan te planten.

De kalanchoe blossfeldiana (Kalanchoe blossfeldiana) komt oorspronkelijk uit Madagascar en is sinds de jaren 30 een populaire huisplant. Andere vetplanten worden meestal gekweekt vanwege hun interessante bladeren, maar de Kalanchoe blossfeldiana wordt gewaardeerd voor haar kleurrijke bloemen in de herfst en winter. Daarom wordt deze plant vaak als cadeau gegeven tijdens de feestdagen, waar haar tweede naam "Kerst Kalanchoë" vandaan komt. Ze is giftig voor huisdieren.

Kleinbladige klimop is niet alleen een groene versiering van middeleeuwse kastelen en ruïnes, de plant is ook zeer geschikt als heg- en bodembedekker. Klimopbladeren bevatten saponinen, dat zijn stoffen die vetten kunnen oplossen, en kunnen daarom zelfs gebruikt worden als natuurlijk wasmiddel.

Geel walstro is een in vrijwel heel Europa voorkomende plant die vooral op plekken als dijkhellingen, oevers en weilanden op krijtbodems groeit. Er komen veel insecten op af, zoals kevers en vliegen. Zij zorgen voor de bestuiving en bevruchting. Op het geel walstro leeft het zogenaamde liggend bergvlas, een in Nederland zeer zeldzame halfparasiet.

De bosrank is een van de vele klimplanten onder de Clematis-soorten. Clematis betekent ‘rankend’ in het Grieks. Zoals de Nederlandse de naam al zegt, komt de bosrank vooral voor in bossen. In de tuin is hij minder geschikt omdat deze sterke klimmer zeer snel andere planten overwoekert.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

De beuk is een van nature in Europa voorkomende boom die houdt van schaduwrijke plekken. Hij heeft een dunne bast, die bij te veel direct zonlicht kan verbranden. Beukenhout werd gebruikt als omslag bij de eerste boeken. Het woord boek komt van het Germaanse woord voor beuk, boche.

De robinia is een boom uit de vlinderbloemfamilie. Zijn naam is afkomstig van vader en zoon Robin. Zij waren beiden lijfartsen van koning Hendrik IV en zij plantten deze boom in 1601 in de tuinen van het Louvre. De boom groeit graag op drogere, kalkrijke leemachtige grond en kan rond de 200 jaar oud worden. Het hout van de robinia is zeer sterk, nog sterker dan eikenhout, en wordt sinds jaar en dag voor vele producten gebruikt. Tegenwoordig wordt er vaak tuinmeubilair van gemaakt.

De sering staat bekend om zijn pluimige, lilakleurige, sterk geurende bloemen die een bijzondere aantrekkingskracht hebben op vlinders en andere insecten. Vanwege de speciale geur worden seringenbloemen ook vaak gebruikt in parfums of potpourri’s. Omdat de sering heel hoog kan worden, kan hij ook goed dienstdoen als haag.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

De gewone esdoorn is een vrij hoge boom die in Nederland veel te zien is langs straten en lanen. ‘Es’ in de naam gewone esdoorn is het Germaanse woord voor speer en scherp. ‘Doorn’ is afgeleid van het Germaanse woord voor hout ‘teer’. Samengevoegd werd de boom dus ‘speren-hout’, genoemd naar de belangrijkste toepassing van de boom.

Grote kattenstaart is een plant die ontkiemt op bodems die matig tot voedselrijk zijn. Hij is vaak te vinden op natte plekken met weinig water, zoals bijna droogstaande sloten, vijvers of greppels. De bestuiving vindt plaats door onder andere kevers, bijen en zweefvliegen.

De witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) wordt veel in stadsparken en langs straten geplant, omdat de boom goed tegen luchtvervuiling bestand is. De kastanjes zijn niet eetbaar voor mensen, en de bladeren en loten van de boom zijn zelfs giftig voor dieren. Een Amsterdamse witte paardenkastanje is beroemd geworden omdat Anne Frank deze in haar dagboek omschreef. Deze boom is helaas in 2010 omgevallen.

De meeste mensen kennen laurier als kruid in de keuken. De laurierkers is daarentegen een plant die veel gebruikt wordt als haag. Het blad van de laurierkers is in tegenstelling tot de laurier niet eetbaar en zelfs giftig. Hetzelfde geldt voor de vruchten die in de herfst aan de plant verschijnen. De enige dieren die zonder problemen van de donkerblauwe bessen kunnen genieten zijn vogels.

Vanwege de bloeimaand van het witte bloemetje dat dan in grote aantallen groeit in het gras, wordt het madeliefje ook wel meizoentje genoemd waar prachtige kransen van gemaakt kunnen worden. Het madeliefje wordt in verband gebracht met de Germaanse godin Freya, het symbool van vruchtbaarheid, maar in de Katholieke traditie staat het bloemetje juist symbool voor maagdelijkheid en daarmee de maagd Maria.

Het bijzondere aan in het wild groeiend slangenkruid is dat het van kleur kan veranderen. De knoppen van de plant zijn eerst rozerood, vervolgens als gesloten bloem paars en geopend tenslotte helder blauwe. Zijn naam dankt de plant aan het feit dat hij vroeger gebruikt werd tegen slangenbeten. Met enige fantasie zie je in de bloem ook de kop van een slang met een uitgestoken gespleten slangentong.

De ons bekende oranje wortel is een cultivar van de wilde peen (Daucus carota). De wilde peen heeft witte wortels die sterk naar peentjes ruiken. De plant heeft witte, schermvormige bloemen die vlinders aantrekken. De uitgebloeide bloemen hebben de vorm van een vogelnestje.

De stinkende gouwe is een veelvoorkomend kruid met kleine gouden (‘gouwe’) bloempjes. Het oranjegele sap uit de steel van de plant werd vroeger gebruikt ter bestrijding van wratten, vandaar dat de plant ook wel wrattenkruid genoemd wordt. Daarnaast werd de plant door alchemisten gebruikt bij de zoektocht naar de Steen der wijzen en was het in de Middeleeuwen populair bij heksen voor het fabriceren van geneeskrachtige zalven.

Look-zonder-look (Alliaria petiolata) is niet verwant aan knoflook, maar wordt zo genoemd omdat de gekneusde bladeren naar knoflook of uien ruiken. De witte bloemen worden veel bezocht door bijen. De plant is een waardplant van de rups van het oranjetipje. Dat betekent dat de rups deze plant nodig heeft om te groeien.