Jakhalsbes zijn struiken en bomen die inheems zijn in tropische gebieden. Sommige soorten worden vooral in China geteeld vanwege hun eetbare fruit (de kaki). Ook het hardhout van een aantal soorten is gewild. De jakhalsbes wordt ook als sierplant geteeld.

De grassoorten die deel uitmaken van het omvangrijke geslacht eragrostis japonica worden vaak gebruikt als veevoeder. Soorten uit het geslacht worden overal ter wereld aangetroffen. Op sommige eilanden zijn deze planten belangrijke bodembedekkers omdat er niet veel andere planten groeien. Ook zijn er soorten die gekweekt worden als sierplanten.

De vruchten van de watermeloen (Citrullus lanatus) worden al duizenden jaren gegeten. Omdat watermeloenen voor meer dan 90 procent uit water bestaan, kunnen woestijnvolkeren in de Kalahariwoestijn zes weken lang overleven op alleen wilde watermeloen. Ook de zaden zijn eetbaar en worden in China en Vietnam gegeten bij nieuwjaarsvieringen.

Ipomoea mauritiana groeien het beste op een kalkhoudende ondergrond. Ze worden Dagbloemen genoemd, omdat hun bloemen vaak maar 1 dag bloeien. Door zijn opvallende bloemen wordt ze vaak gebruikt als sierplant. Verschillende soorten ipomoea mauritiana concurreren vaak met elkaar en kunnen elkaars bestuiving en reproductie verhinderen.

Hypoestes forskaolii is een geslacht van soorten die voorkomen in landen rondom de Indische Oceaan. Planten uit het geslacht hebben bloemen die door schutbladeren geheel verborgen zijn. Veel soorten hebben opvallende, rode patronen op hun bladeren, de reden dat ze vaak als sierplant worden gehouden.

Het is een eenjarige of meerjarige kruid of substruik die 30 cm tot 250 cm lang wordt. De stengel is meestal dun, ongeveer 0,5 cm breed, maar kan aan de basis dik worden, tot 2,5 cm breed. Het is sponsachtig of kurkachtig, of soms hol en cilindrisch. Het is meestal haarloos, maar heeft soms klierharen met tuberculaire basissen.

Ficus ingens zijn inheems in tropische landen. De soorten binnen dit genus lijken erg op elkaar, en zijn dus moeilijk te onderscheiden. Bestuiving vindt plaats door een enkele insectensoort, de vijgenwesp. Ficus ingens zijn van belang in verschillende religieuze stromingen, zoals het Boeddhisme en het Hindoeïsme.

Met eivormige korrels van 3 tot 4 mm lengte heeft parelgierst de grootste kernels van alle soorten gierst (sorghum niet inbegrepen) die bijna wit, lichtgeel, bruin, grijs, leiblauw of paars kunnen zijn. De hoogte van de plant varieert van 0,5 - 4 m.

Andropogon pseudapricus is een geslacht bestaande uit grasplanten die voornamelijk in de savannegebieden van Zuid-Amerika en Afrika voorkomen. Soorten uit dit geslacht hebben vaak grote, stevige stengels, die gebruikt worden als dakbedekking en in de constructie van hekken. Omdat het geslacht voor hevige branden zorgden in Australië mag het hier niet meer aangeplant worden.

Het slanke en rechtopstaande kruid groeit meestal tot een hoogte van 2 tot 16 inch. Het bloeit in maart en produceert oranje-paarse bloemen.

Glinus radiatus is een geslacht van tropische en subtropische planten in de familie Molluginaceae. Het zijn gehurkte eenjarige kruiden met vage tot harige groene kruiden. De vrucht is een capsule met veel niervormige zaden.

Er zijn veel verschillende benamingen voor deze boom. In de Engelse taal staan de vruchten van de boom bekend als desert dates en de boom als soapberry-tree. In het Arabisch staat de soort bekend als lalob, hidjihi, inteishit of heglig, in de Hausa-taal als aduwa, in Swahili als mchunju en in het Amhaars als bedena.

Dit gras kruipt en heeft een rechte scheut die meestal ongeveer 30 cm lang is.

De plant groeit algemeen in Jemen, waar het Meru wordt genoemd. In de 18e eeuw werd de Arabische naam Meru van de plant gebruikt als de bron voor de geslachtsnaam Maerua. De 18e-eeuwse taxonoom was Peter Forskal, die Jemen bezocht in de jaren 1760.

Asparagus africanus zijn in talloze landen te vinden. Ze variëren van kruidachtige planten tot klimplanten en hebben stengels die als bladeren fungeren. Een paar soorten zijn eetbaar en worden op grote schaal gecultiveerd, zoals de groene asperge, terwijl andere soorten alleen als sierplant worden gebruikt.

Het sap van de woestijnroos werd vroeger in Afrika gebruikt om giftige pijlen mee te maken. In Oman wordt de woestijnroos door de inheemse bevolking gebruikt als medicijn. De plant komt voor in de woestijn en moet daarom niet te veel water krijgen, anders zal ze haar mooie, roze bladeren afwerpen.

Arivela viscosa ( Arivela viscosa ) gedijt wereldwijd in warme vochtige streken. Deze veelzijdige plant wordt tot 1 m hoog. Producten op basis van arivela viscosa worden in voedingswinkels gebruikt om bepaalde keverplagen te voorkomen. De piepkleine zaadjes kunnen door de wind worden meegevoerd of aan vacht of kleding blijven kleven.

Een gardenia ternifolia is een struik of kleine boom die rond het midden van de lente begint te bloeien. De bloemen hebben 5 tot 12 relatief grote bloembladeren en geven soms een sterke geur af. Door deze opvallende bloemen worden gardenia ternifolia vaak gehouden als sierplant. De vruchten van verschillende soorten worden gebruikt in de productie van gele kleurstof.

De boom wordt ongeveer 35 m hoog en heeft een diameter van 0,7 m. Het is groenblijvend en ongebonden en heeft een dichte kroon en roze bloemen.

Waltheria indica is een kortstondige struik of struik, die een hoogte van 6,6 ft en een stengeldiameter van 0,79 inch bereikt.