De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De Euphorbia milii staat bekend als de christusdoorn, omdat men gelooft dat deze plant verbonden is met de doornenkroon die door Christus werd gedragen. Ze moet in een omgeving groeien waar het niet kouder dan 10 ℃ is en waar ze volop zon krijgt.

De pauwenkers is een erg mooie struik uit India, die populair is als sierplant in tropische tuinen. De bloemschermen zijn ook prachtige snijbloemen en worden bij boeddhistische tempels soms in bloemenoffers verwerkt. Pauwenkers wordt als populairste bloem van Suriname, maar is niet de nationale bloem.

Jatropha Integerrima is een groenblijvende struik die groeit in vochtige tropiche gebieden. De struik heeft grote bladeren met een gave rand en krijgt helderrode tot roze bloemen die het hele jaar door kunnen bloeien. De plant komt van nature voor in het Caribisch gebied.

De strandpopulier (Thespesia populnea) is een kleine boom of struik die een hoogte kan bereiken van 5 tot 10 meter (soms tot 20 meter). Ze komt voor in veel tropische kustgebieden. Ze is verwant met de waroeboom (Hibiscus tiliaceus), Ilima (Sida fallax) en Katoen (Gossypium).

Een bijzondere eigenschap van de stranddruif is dat zijn zaden niet kunnen worden bewaard tot later; ze moeten onmiddellijk gezaaid worden. Hij is heel goed bestand tegen zilte zeewind en wordt soms aangeplant om duinen te stabiliseren. Het hout wordt soms gebruikt om meubels van te maken en met het sap kan leer worden gekleurd.

De tropische episcia cupreata is met zijn felgekleurde rode bloemen en generfde bladeren een geliefde kamerplant. Hij doet het vooral goed in relatief warme omgevingen met een hoge luchtvochtigheid. Let op: episcia cupreata kan wol- en bladluizen aantrekken.

De vruchten zijn rond of eivormig tot ovaal en tot 40 cm groot. Ze hebben een houtige, stugge, tot 5 mm dikke, glanzende groene schil. Nadat de vrucht van de boom valt, verkleurt hij naar bruin tot zwart. De grote vruchtholte is gevuld met waterige, pappige, rijp grijzige en later zwarte pulp. In de vruchtholte liggen vele platte, zwarte zaden.

Deze exotische plant bloeit uitbundig in velerlei kleuren. Hij wordt in (sub)tropische gebieden geteeld als sierplant en is de nationale bloem van Maleisië. In Hawaï dragen vrouwen de bloemen van de chinese roos in hun haar. Zelfs in het koude Nederland fleurt de hibiscus huiskamers op met zijn tropische uitstraling.

De clusia rosea (Clusia rosea) dankt zijn Engelse naam (Autograph tree) aan het feit dat je met je nagel in de bladeren kunt 'schrijven'. Dit blijft lang zichtbaar, en om deze reden werd het blad van de clusia rosea vroeger in het Caribisch gebied gebruikt om speelkaarten van te maken.

De kokospalm (Cocos nucifera) is een bekend gezicht op tropische stranden. Het is een ontzettend nuttige boom: de onrijpe kokosnoot (overigens geen noot, maar een steenvrucht) bevat goed drinkbaar klapperwater en vruchtvlees dat veel in Aziatische gerechten wordt gebruikt. Het vruchtvlees is ook de grondstof van kokosmelk en kokosolie. Van de vezels wordt touw en textiel gemaakt.

Rode gember (Alpinia purpurata) is afkomstig uit Maleisië, maar groeit ook op Hawaï. Daar werd de plant vroeger onder andere gebruikt voor esthetische doeleinden. De royalty droeg een bloemenkrans (lei) van rode gember bij speciale gelegenheden. Let op: deze rode gember is een andere soort dan de gemberwortel die in de keuken wordt gebruikt.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

De bloemen van de nachtschone gaan pas open als de avond valt en verspreiden dan een zwoele geur waar veel (nacht)vlinders op af komen. Een zeer geschikte plant dus om ’s avonds in de tuin of op het terras van te genieten. Bijzonder aan de nachtschone is dat hij door kruisbestuiving in het volgende jaar bloemen in andere kleuren kan krijgen.

Gliricidia sepium is een middelgrote boom die 10 tot 12 m hoog wordt. De bloemen bevinden zich aan het einde van takken zonder bladeren. Deze bloemen hebben een felroze tot lila kleur die is getint met wit. De vrucht van de boom is een peul van ongeveer 4-6 lang. De peul produceert vier tot tien ronde bruine zaden.

Dankzij de opvallende, kleurrijke bladpatronen is olifantsoor een populaire kamerplant. Alle delen van de plant zijn giftig. Het Maleise woord 'kaladi' in de botanische naam, (Caladium bicolor), verwijst naar een familie met eetbare knollen, waarop deze soort een uitzondering vormt. Olifantsoor kan in de tuin geplant worden, maar kan niet tegen vorst.

De mango (Mangifera indica) is een fruitboom die in tropische en subtropische gebieden op grote schaal wordt gekweekt voor de commerciële productie van mango's en ook als schaduwboom. De vruchten van de mango zijn niet alleen populair bij mensen, maar ook bij vleermuizen, apen, olifanten, wasberen en stekelvarkens.

Het is een eeuwenoude Aziatische traditie om Aglaonema commutatum te kweken als gelukbrengende, decoratieve plant. De plant is echter giftig en het sap kan huidirritatie en uitslag veroorzaken.

Passievrucht (Passiflora edulis) is de plant die het overheerlijke passiefruit produceert. Dit fruit zit vol vitamine C en wordt gebruikt om sap, ijs, thee en nog veel meer dingen te maken. Het is ook erg makkelijk om de passievrucht uit te zaaien met zaadjes van het fruit dat gewoon in de supermarkt te koop is. De plant kan overleven in de vensterbank, maar verwacht geen grote aantallen vruchten.

Door de opvallende bladpatronen is de dieffenbachia (Dieffenbachia seguine) een populaire plant, zowel als kamerplant als in schaduwrijke tuinen. In perfecte omstandigheden kan de plant bloeien met witte bloemen. Het plantensap is giftig en kan keel en stembanden wel twee weken verlammen, wat praten onmogelijk maakt. Ook kan het sap de huid sterk irriteren.