Wilde haver komt voor als onkruid in graan-, vlas- en koolzaadakkers en in bermen, op dijken en stortplaatsen. Het aantal chromosomen is 2n = 42.

Kafferkoren is een graan dat al eeuwen lang als belangrijke bron van voedsel wordt gebruikt, vooral in Afrika en India. Uit het graan van de plant wordt ook siroop gemaakt, die in zuidelijk Noord-Amerika lange tijd populair was als zoetstof. Tegenwoordig is de plant populair omdat het graan glutenvrij is. Kafferkoren heeft de eigenschap te kunnen stoppen met groeien gedurende een droge periode en de groei te hervatten wanneer er weer voldoende vocht in de bodem zit.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

Er zijn veel verschillende benamingen voor deze boom. In de Engelse taal staan de vruchten van de boom bekend als desert dates en de boom als soapberry-tree. In het Arabisch staat de soort bekend als lalob, hidjihi, inteishit of heglig, in de Hausa-taal als aduwa, in Swahili als mchunju en in het Amhaars als bedena.

Gewone tarwe (Triticum aestivum) is een belangrijke commerciële graansoort die wereldwijd wordt verbouwd voor de productie van tarwemeel. Het meel, dat rijk is aan gluten, is het meest gebruikte meel voor het maken van brood. Gewone tarwe werd in de 16e eeuw in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Tarwezaden worden in de herfst geplant en het graan wordt de volgende late lente tot vroege zomer geoogst.

Er bestaan volgens sommigen wel duizenden soorten solanum campylacanthum. Omdat hun kenmerken nogal verschillen is het soms lastig om dit geslacht te herkennen. Solanum campylacanthum zijn in de hele wereld te vinden, zowel in het wild als gecultiveerd. Terwijl sommige van deze soorten erg giftig zijn, worden andere, zoals tomaten, aubergines en aardappelen, veel gegeten.

Kousenband heet officieel Vigna unguiculata subsp. sesquipedalis, dat op zijn uitzonderlijke lengte duidt: sesquipedalis is Latijn voor "anderhalve voet lang". Een peul van negentig centimeter is geen uitzondering maar zulke lengtes vereisen een lange groeiperiode onder warme omstandigheden, zoals in Zuidwest-Azië, het Caraïbisch gebied of op Hawaï, waar de kousenband ook wordt geteeld.

De struiken en bomen uit het omvangrijke geslacht vachellia tortilis komen van nature alleen voor in de Caraïben en bepaalde delen van Afrika. Ze hebben allemaal stevige doorns als verdediging tegen grote grazende dieren, zoals gazellen en giraffen.

De ruige Rupsklaver is in de 19de eeuw in Nederland ingeburgerd, maar wordt als zeer zeldzaam beschouwd. Je kunt hem hier alleen tegenkomen langs de Maas (Limburg). Het 'polymorpha' uit de wetenschappelijke naam betekent 'veelvormig'.

Cenchrus Americanus is een eenjarige, grasachtige plant die in enigszins droge, tropische en subtropische gebieden groeit. Het gras word al duizenden jaren verbouwd om zijn graan, dat vooral in Afrika en op het Indiase subcontinent het basisvoedsel vormt..

Calotropis procera is een soort uit de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae). De soort is een succulente struik of kleine boom, die voorkomt in Noord-Afrika, tropisch Afrika, West-Azië, Zuid-Azië en Indochina.

Ondanks het hoge eiwitgehalte is durum geen sterke tarwe in de zin dat het deeg kracht geeft door de vorming van een glutennetwerk. Durum bevat 27% extraheerbare natte gluten, ongeveer 3% hoger dan in zachte tarwe (T. aestivum L.).

Er bestaan volgens sommigen wel duizenden soorten solanum incanum. Omdat hun kenmerken nogal verschillen is het soms lastig om dit geslacht te herkennen. Solanum incanum zijn in de hele wereld te vinden, zowel in het wild als gecultiveerd. Terwijl sommige van deze soorten erg giftig zijn, worden andere, zoals tomaten, aubergines en aardappelen, veel gegeten.

Gerst wordt al meer dan 7000 jaar geteeld, en voor die tijd werden de korrels van wilde planten al door nomadische volken verzameld. In Nederland wordt gerst vooral gebruikt voor de productie van bier en als veevoer.

Door de grote droogteresistentie van buffelgras is het in staat om na een periode van lange droogte weer terug te groeien. Dit maakt buffelgras zeer concurrentiekrachtig ten opzichte van de inheemse vegetatie. Het invoeren van buffelgras heeft ertoe geleid dat het gras een ware plaag geworden is, met als gevolg dat de biodiversiteit in introductiegebied verlaagd wordt.

De vruchten van de watermeloen (Citrullus lanatus) worden al duizenden jaren gegeten. Omdat watermeloenen voor meer dan 90 procent uit water bestaan, kunnen woestijnvolkeren in de Kalahariwoestijn zes weken lang overleven op alleen wilde watermeloen. Ook de zaden zijn eetbaar en worden in China en Vietnam gegeten bij nieuwjaarsvieringen.

Het werd vroeger geclassificeerd als een soort Panicum. Het is de wilde voorouder van het gecultiveerde graangewas Echinochloa frumentacea, sawa-gierst. Sommige taxonomen behandelen de twee taxa als één soort, in welk geval de gedomesticeerde vormen ook kunnen worden aangeduid als E. colona.

De plant is een eenjarig of meerjarig kruid dat tot 91 cm hoog wordt. Het is licht harig, met donkere violette scheuten en ovale tot brede ovale bladeren die vaak ook donker violet zijn. De aangenaam geurende 15 tot 20 cm bloemen zijn enorm gevarieerd en kunnen enkel of dubbel zijn. Kleuren variëren van wit tot crème, geel, rood en violet.

Cissus quadrangularis bereikt een hoogte van 4,9 ft en heeft vierhoekige secties met internodiën 3-4 lang en 0,5-0,6 breed. Langs elke hoek is een leerachtige rand. Getande drielobbige bladeren 0,8 - 2,0 breed verschijnen op de knooppunten. Elk heeft een rank die uit de andere kant van de knoop tevoorschijn komt. Trossen van kleine witte, geelachtige of groenachtige bloemen; bolvormige bessen zijn rood als ze rijp zijn.

Dichrostachys cinerea is een half bladverliezende tot bladverliezende boom die wordt gekenmerkt door schors op jonge takken, donker grijsbruine kloven op oudere takken en stengels en glad op de stekels. Ze worden meestal tot 7 m hoog en hebben sterke alternatieve doornen, meestal tot 8 cm lang. Bloemen met de Dichrostachys cinerea zijn kenmerkend voor tweekleurige cilindrische aren en zijn 6 tot 8 cm lang en geurig.