Moerasspirea (Filipendula ulmaria) is een vaste plant met roomkleurige bloemen, die wel tot 2 m hoog kan worden. De bloemen, bladeren en stengel van de moerasspirea zijn eetbaar. De bloemen worden bijvoorbeeld als smaakmaker in verschillende alcoholische dranken gebruikt.

Duizendblad groeit vaak op braakliggende terreinen en kan goed tegen droogte. De plant trekt insecten aan zoals sluipwespen en lieveheersbeestjes, die bepaalde insectenplagen kunnen bestrijden. Dat is voor veel mensen een belangrijke reden om het duizendblad aan te planten.

De kalanchoe blossfeldiana (Kalanchoe blossfeldiana) komt oorspronkelijk uit Madagascar en is sinds de jaren 30 een populaire huisplant. Andere vetplanten worden meestal gekweekt vanwege hun interessante bladeren, maar de Kalanchoe blossfeldiana wordt gewaardeerd voor haar kleurrijke bloemen in de herfst en winter. Daarom wordt deze plant vaak als cadeau gegeven tijdens de feestdagen, waar haar tweede naam "Kerst Kalanchoë" vandaan komt. Ze is giftig voor huisdieren.

De jadeplant is een vetplant met kenmerkende groene blaadjes en komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, vandaar dat hij van de zonnige en lichte plekken in huis houdt. De plant zou geluk, voorspoed en rijkdom brengen en wordt daarom ook wel geldplant genoemd.

De drakenplant is een sterke plant die oorspronkelijk uit de tropische regenwouden komt. In de natuur kan de plant uitgroeien tot een reusachtige boom. Vanwege het sap van de boom dat rood kleurt als het in contact komt met de lucht, wordt hij ook wel drakenbloedboom genoemd. De oorspronkelijke bewoners van de Canarische eilanden gebruikten het sap om overledenen te balsemen.

Zevenblad (Aegopodium podagraria) groeit veel in schaduwrijke bermen en akkerranden. Het werd vroeger wel in tuinen aangeplant, maar wordt tegenwoordig als een hardnekkig onkruid gezien, omdat het zich door de ondergrondse wortelstokken snel verspreidt en moeilijk te verwijderen is. Het wordt om deze reden dan ook wel 'tuinmansverdriet' genoemd.

De zamioculcas zamiifolia, ook wel ZZ-plant genoemd, is een stoere, heldergroene kamerplant die wel tegen een stootje kan. Als je bedenkt dat hij uit ruige, rotsachtige gebieden in Afrika komt, dan is voor hem een plaatsje in een willekeurige woonkamer in Nederland geen probleem. Dus zelfs voor personen die echt geen groene vingers hebben, is deze plant uit Zanzibar een geschikte huisgenoot.

De Lijsterbes (Sorbus aucuparia) heet zo omdat vooral lijsters dol zijn op de felrode bessen, maar ze worden ook door andere vogels graag gegeten. De dichte structuur van de boom is bovendien heel geschikt om nesten in te bouwen. De bloemen van de gewone lijsterbes trekken veel insecten aan.

Van het witte sap dat bij inkeping van de bast vrijkomt uit de indische rubberboom werd vroeger rubber gemaakt, maar daar wordt nu de Braziliaanse rubberboom voor gebruikt. Als kamerplant blijft de indische rubberboom kleiner dan op de plantage, maar hij moet wel op een plek staan waar groei mogelijk is. Als je hem toch moet bijsnoeien, houd er dan rekening mee dat het witte sap irriterend is voor de huid en giftig voor huisdieren.

De bloeiperiode is van juni tot september, en er zijn twee paar vleugels met een staartpunt, en het onderste paar is groot. De lengte van de kelkbladen is 2 tot 3 cm.

Deze palm dankt zijn soortnaam ‘Fragrans’ aan zijn heerlijk geurende bloemen. Vanwege de gelijkenis van de bladeren met die van de maisplant, wordt hij in het Engels ook wel Corn plant genoemd. De dracaena fragrans is een zeer gemakkelijk te onderhouden kamerplant. De plant kan bij inname maagproblemen veroorzaken, dus zet hem op een plek buiten het bereik van kinderen en huisdieren.

Op akkers wordt de akkerdistel (Cirsium arvense) gezien als lastig te bestrijden onkruid, maar voor insecten en vogels biedt deze plant veel voordelen. De lichtpaarse bloemhoofden bevatten zeer veel nectar en trekken daardoor veel bijen en hommels aan. Omdat distelbegroeiing moeilijk toegankelijk is voor roofdieren, biedt de akkerdistel een veilige nestelplaats aan vogels als de vink, putter en veldleeuwerik.

Het bijzondere aan in het wild groeiend slangenkruid is dat het van kleur kan veranderen. De knoppen van de plant zijn eerst rozerood, vervolgens als gesloten bloem paars en geopend tenslotte helder blauwe. Zijn naam dankt de plant aan het feit dat hij vroeger gebruikt werd tegen slangenbeten. Met enige fantasie zie je in de bloem ook de kop van een slang met een uitgestoken gespleten slangentong.

De witte klaver groeit op plekken met gras en lijkt sterk op aardbeiklaver en basterdklaver. Het is voor bijen een belangrijke drachtplant, en is ook voor de honingproductie van belang. Witte klaver is zeer geschikt als veevoer, en ook als bodembedekker in de tuinbouw.

De gewone vogelkers (Prunus padus) komt veel voor in parken en bosranden. In de lente zit de boom vol heerlijk ruikende witte bloemen, die bestoven worden door verschillende insecten. In het najaar eten vooral vogels graag van de kersen. Ze zijn niet geschikt voor menselijke consumptie.

De framboos (Rubus idaeus) is natuurlijk bekend vanwege zijn heerlijke zoete vruchtjes. Frambozen zijn meestal rood, maar sommige rassen hebben gele vruchten. De larve van de frambozenkever leeft tussen de vrucht en de vruchtbodem. Als je een framboos plukt, is het dus verstandig om te kijken of er geen larve in zit!

Struikheide is een bodembedekkend, groenblijvende struikje dat in de nazomer bloeit met paarse bloemetjes. De honing van struikheide zou een reinigende werking hebben en werd in de Middeleeuwen al gebruikt tegen allerlei kwaaltjes. Ook werden er vroeger bezems gemaakt van de plant. De Latijnse naam ‘calluna’ komt van het Griekse woord ‘callunoo’, dat 'reinigen' betekent.

De grote weegbree (Plantago major) is in Europa een veelvoorkomend onkruid, dat door de kolonisten geïntroduceerd werd in Noord-Amerika, waar de plant lokale ecosystemen heeft verstoord. Indiaanse volkeren noemden de grote weegbree daarom ook wel 'voetspoor van de blanken'.

De bosaardbei is de wilde vorm van de ons bekende aardbei, en komt hier van nature voor. Maar hij is niet de stamvader van de gecultiveerde soort. De vrucht is kleiner dan de commerciële aardbei.

Deze wilde plant met blauwe bloemen vind je vaak in bermen en gazons. Het verschil met de grote ereprijs is dat de bloemen van de gewone ereprijs in trossen staan en die van de grote ereprijs afzonderlijk. Op de bloembladeren van de gewone ereprijs zijn zwarte strepen aanwezig die de functie hebben om bijen en hommels de weg te wijzen naar de nectar.