De naam basilicum komt van het woord basileus, wat koninklijk betekent. Basilicum wordt daarom ook wel koningskruid genoemd. Het wordt veel gebruikt in de Italiaanse keuken, waar de frisse smaak vooral in koude gerechten goed tot zijn recht komt. In de Oudheid kauwden Grieken en Romeinen al op basilicumblaadjes vanwege de opwekkende eigenschappen van het kruid.

Maïs (Zea mays) is een gecultiveerd, eenjarig gras dat oorspronkelijk uit Midden-Amerika komt. Maïs wordt vandaag de dag op grote schaal over de hele wereld aangeplant vanwege het graan en komt niet meer in het wild voor. De naam komt van het woord 'maize', een Spaanse verbastering van het inheemse woord voor deze plant.

De tuingoudsbloem is een makkelijk te zaaien plant die je tuin in de zomermaanden een zomerse aanblik geeft. Er wordt gezegd dat als de bloemen van de tuingoudsbloem ’s ochtends niet opengaan, het wel eens een regenachtige dag zou kunnen worden. Bij kruidenvrouwtjes uit de Middeleeuwen was de bloem al favoriet vanwege zijn desinfecterende en kalmerende eigenschappen.

De suikermeloen (Cucumis melo) smaakt meestal zoet, maar er zijn ook varianten verkrijgbaar die minder suiker bevatten en soms zelfs licht bitter smaken. Het oranje vruchtvlees bevat veel caroteen. De plant kan in Nederland in kassen gekweekt worden, maar de suikermeloen heeft veel warmte nodig om te rijpen. De bloemen worden bestoven door bijen en hommels.

De zwaardherik (Eruca vesicaria) is een eenjarig bladgewas dat wordt gekweekt vanwege zijn bloemen, zijn aantrekkelijke bladeren, en zijn pittige zaaddozen. De zwaardherik kan in de zomer eenvoudig in een pot gekweekt worden.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

De stokroos is een tweejarige plant. Dat betekent dat hij in zijn eerste jaar groeit, en stengels, bladeren en wortels vormt. In het tweede jaar verschijnen de bloemen en wordt zaad geproduceerd, waarna de plant afsterft. Deze roos kan tot 2.5 m hoog worden. De stokroos is in verschillende types te vinden, met verschillende kleuren bloemen die allemaal een ander soort grond prefereren. De donkerder kleuren groeien graag in zanderige grond, terwijl de lichtere kleuren liever kleigrond als standplaats hebben.

De gewone melkdistel (Sonchus oleraceus) is verwant aan de paardenbloem en groeit veel als onkruid in moestuinen en weilanden. Wanneer je deze plant beschadigt, komt er een wit melksap vrij. De bleekgele bloemetjes van deze plant openen zich in de ochtend, om zich in de middag weer te sluiten. Op de bladeren van de gewone melkdistel kan je verschillende soorten bladmineerders aantreffen.

De aubergine (Solanum melongena) is net als de tomaat eigenlijk een bes. Deze plant wordt al sinds de prehistorie in Azië verbouwd. Toen hij rond de 13e eeuw in Europa geïntroduceerd werd, vreesde men deze 'razende appel': men was bang dat je er na consumptie krankzinnig van werd. Inmiddels zijn we er achter dat dit best meevalt.

De oleander is een veelkleurige struik uit het Middellandse Zeegebied die niet van de Nederlandse winters houdt. Vandaar dat hij in ons land vooral gebruikt wordt om in de zomer een mediterrane sfeer te creëren op terrassen en balkons en als het kouder wordt weer naar een warm plekje binnenshuis verplaatst wordt. Pas wel op met kinderen en huisdieren, want de plant is zeer giftig.

De vruchten van de watermeloen (Citrullus lanatus) worden al duizenden jaren gegeten. Omdat watermeloenen voor meer dan 90 procent uit water bestaan, kunnen woestijnvolkeren in de Kalahariwoestijn zes weken lang overleven op alleen wilde watermeloen. Ook de zaden zijn eetbaar en worden in China en Vietnam gegeten bij nieuwjaarsvieringen.

Kousenband heet officieel Vigna unguiculata subsp. sesquipedalis, dat op zijn uitzonderlijke lengte duidt: sesquipedalis is Latijn voor "anderhalve voet lang". Een peul van negentig centimeter is geen uitzondering maar zulke lengtes vereisen een lange groeiperiode onder warme omstandigheden, zoals in Zuidwest-Azië, het Caraïbisch gebied of op Hawaï, waar de kousenband ook wordt geteeld.

De sierpompoen wordt al eeuwen gecultiveerd en is familie van de pattison en de courgette. Hij kan onder andere gebruikt worden als versiering met Halloween. De pollen van deze plant zijn populair bij bepaalde bijen en andere insecten.

Ipomoea pes-caprae is een uitgestrekte vaste plant, die vaak grote gebieden bedekt; komt voort met een lange achterstand, vaak enkele meters lang, wortels op de knooppunten, kaal. Het heeft roze bloemblaadjes met een donkerder centrum.

De bodhiboom is een Aziatische boom die vooral bekend is geworden omdat Guatama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, onder deze boom een staat van verlichting zou hebben bereikt. Hij staat dan ook symbool voor het spiritueel ontwaken, en je vindt hem vaak naast een tempel. Je kunt hem heel goed in de vorm van een bonsai als kamerplant houden.

De dadelpalm (Phoenix dactylifera) produceert een populaire vrucht: de dadel. Daarnaast worden de sterke bladeren van de dadelpalm voor verschillende doeleinden gebruikt, zoals het maken van touwen, manden, hoeden, matten en muren en daken van hutten.

Riet (Phragmites australis) is een invasief gras dat over de hele wereld voorkomt. Het groeit snel en verdrijft andere planten, inclusief inheemse soorten. Riet is echter ook een sterk, praktisch gras dat van oudsher als dakbedekking wordt gebruikt en als materiaal om muziekinstrumenten en andere voorwerpen van te maken.

De wijnstok (Vitis vinifera) is een klimplant waaraan druiven groeien. De wijnstok wordt dan ook gekweekt in wijngaarden voor de productie van wijn, en de druiven worden daarnaast natuurlijk ook gebruikt als vers fruit of gedroogd tot rozijnen en krenten. Alleen gekweekte druiven worden lekker zoet; wilde planten produceren alleen zuur fruit.

Doordat de wolfsmelk een soort melkachtig sap afgeeft, kan hij huid- en oogirritatie veroorzaken. Het wordt hierom aangeraden voorzichtig met deze plant om te gaan. De wolfsmelk wordt als een bijzondere plant beschouwd doordat hij lang door kan bloeien.

De biet (Beta vulgaris) heeft diverse bekende ondersoorten, zoals de rode biet, de suikerbiet, de snijbiet en de voederbiet. Hiervan is de snijbiet de enige plant die geen knolvormende wortel heeft, maar alleen geteeld wordt voor de bladeren. De biet heeft een hoge culinaire en economische waarde.