De grote hortensia staat bekend om zijn grote bolvormige blauwe of roze bloemen. De oorspronkelijke kleur is roze, maar in een zuurdere bodem krijgen de bloemen een blauwe kleur. De struik kan veel water opnemen en werd om die reden vroeger vaak langs de muren van boerderijen geplant.

De moerasanemoon heeft een mooi bont blad. Groen, geel, roze en rood komen er in voor. Hoe meer zonlicht hoe bonter het wordt. Maar als je van plan bent deze plant in je tuin te zetten, zorg er dan voor dat hij opgesloten wordt. Want in een open stuk tuin zal hij alles overwoekeren. Een pot waaruit hij niet kan ontsnappen werkt het beste.

Na palmolie is de olie van de sojaboon wereldwijd de meest geconsumeerde plantaardige olie. In het Chinese keizerrijk werd de plant gerekend tot de vijf heilige gewassen. De naam van de sojaboon is misleidend, want het is geen boon maar een peulvrucht.

De witte klaver groeit op plekken met gras en lijkt sterk op aardbeiklaver en basterdklaver. Het is voor bijen een belangrijke drachtplant, en is ook voor de honingproductie van belang. Witte klaver is zeer geschikt als veevoer, en ook als bodembedekker in de tuinbouw.

Rode klaver werd vroeger gezaaid in grasland omdat het gras er beter van ging groeien. Ook werd het gebruikt als veevoer. Het wordt tegenwoordig ingezet in de ecologische landbouw. Rode klaver is een plant uit de vlinderbloemenfamilie en trekt veel bijen en bijzondere vlinders aan.

Oenothera rosea heeft bloemen met een diameter van minder dan 0,98 . De schaduw varieert van roze tot rood.

Fijnstraal (Erigeron philadelphicus) is een kruidachtige plant uit de familie van de Madelief. Eén plant kan deze Noord-Amerikaanse bloem meer dan 150 bloemetjes produceren. Bovendien bloeit deze variant van de fijnstraal langer dan alle andere en is het de grootste in zijn soort.

De paardenbloem is vrijwel overal op de wereld te vinden. Na de bloeiperiode worden er vruchtpluizen gevormd, die de door de wind meegedragen worden. De zaadjes kunnen zich zo tot wel 3 km verspreiden.

De japanse esdoorn is een uit Oost-Azië afkomstige struik of boom, die karakteristiek is voor een Japanse tuin. Het blad van de japanse esdoorn wordt in het najaar fel rood of oranjerood. Dit boompje kan niet tegen volle zon, en staat dan ook het liefst in de schaduw van grotere bomen.

De bleke klaproos is een wilde bloem die wijdverspreid is in Europa en Amerika en ook veelvuldig in de Nederlandse velden te vinden is. De opvallende oranje bloemen worden bestoven door bijen, kevers en vliegen, en zijn populaire snijbloemen. De bleke klaproos kan van andere klaprozen onderscheiden worden door haar langwerpige doosvrucht, die twee keer zo lang als breed is.

De camelia wordt ook wel de Japanse roos genoemd, maar in tegenstelling tot echte rozen bloeit hij als een van de eerste struiken in het vroege voorjaar. In China en Japan wordt de plant gezien als een brenger van geluk voor het Chinees Nieuwjaar.

De tuinhibiscus, de nationale bloem van Zuid-Korea, heet niet voor niets zo, want het is een van de weinige Hibiscus soorten die in de tuin kunnen staan. Deze bloem groeit graag op een mengsel van zand, klei, kalk en leem. De bloemen bloeien vaak slechts één dag. Omdat er de hele zomer door bloemen gevormd worden is dat geen bezwaar.

De lagerstroemia is een struik met uitzonderlijke, felroze bloemen die de tuin meteen een tropisch tintje geeft. De plant komt oorspronkelijk uit India, maar men is erin geslaagd ook een winterharde variant te kweken. Het is wel raadzaam om de plant langzaam aan ons koude klimaat te laten wennen.

De gewone melkdistel (Sonchus oleraceus) is verwant aan de paardenbloem en groeit veel als onkruid in moestuinen en weilanden. Wanneer je deze plant beschadigt, komt er een wit melksap vrij. De bleekgele bloemetjes van deze plant openen zich in de ochtend, om zich in de middag weer te sluiten. Op de bladeren van de gewone melkdistel kan je verschillende soorten bladmineerders aantreffen.

Als je je ooit afvroeg hoe goochelaars glas konden eten, is de gehoornde klaverzuring het antwoord: een slijmerige substantie verzamelt zich in de mond na het kauwen op de bladeren, waardoor de mond beschermd wordt. Ook kan gele, oranje en rode verf worden verkregen van de plant. Daarnaast is de gehoornde klaverzuring een goede bron van vitamine C.

Cayratia japonica is een meerjarige kruidachtige wijnstok met samengestelde, afwisselend vertakte bladeren. Ranken groeien tegenover elk blad. De bladeren hebben 5 blaadjes met getande marges en een witte verkleuring aan de onderkant. De folders zijn gerangschikt in een semi-handvormig arrangement met 2 paar van 2 met 1 enkelvoudige folder met een langere stengel in het midden. Cayratia japonica bloeit in de late zomer met rode, witte en gele bloemen die zich in schermen ontwikkelen en druivenachtige bessen produceren met 2-4 zaden.

De rosa chinensis behoort tot een van de oudste rozensoorten ter wereld. In oude geschriften daterend van 500 v.C. van de filosoof Confucius zijn al beschrijvingen gevonden van rozen in de tuinen van de Chinese keizer. Via de zijderoute is de roos pas halverwege de 18e eeuw in het West-Europa aangekomen.

Hoewel zijn naam anders doet vermoeden is de hemelse bamboe geen bamboe, maar een heester. Deze plant wordt al eeuwenlang in Chinese en Japanse tuinen toegepast, en werd in 1804 vanuit China naar Londen gestuurd. De plant is bijzonder populair in Japan, maar wordt In Nederland niet veel in de tuin gebruikt. De bladeren van de hemelse bamboe kleuren in de lente rozerood, in de zomer groen en in het najaar geel, oranje en rood paars.

De stippelklaverzuring is een bolbloem met typisch klavervormige blaadjes uit de Klaverzuringfamilie die vrijwel over de hele wereld van nature voorkomen. Het zaad van deze oorspronkelijk Zuid-Amerikaanse plant stippelklaverzuring wordt rondgeslingerd door de plant en zit in een elastische capsule om de lancering te kunnen overleven.

De grote ereprijs is een klein plantje met opvallende grote blauwe bloemen die bloeien vanaf het vroege voorjaar tot in de herfst. Er zijn diverse verklaringen over de oorsprong van de naam ereprijs. Het zou te maken kunnen hebben met de prijzenswaardige geneeskrachtige eigenschappen die men het plantje vroeger toekende of met het feit dat vroeger winnaars van wedstrijden een krans van ereprijs omgehangen kregen.