De zamioculcas zamiifolia, ook wel ZZ-plant genoemd, is een stoere, heldergroene kamerplant die wel tegen een stootje kan. Als je bedenkt dat hij uit ruige, rotsachtige gebieden in Afrika komt, dan is voor hem een plaatsje in een willekeurige woonkamer in Nederland geen probleem. Dus zelfs voor personen die echt geen groene vingers hebben, is deze plant uit Zanzibar een geschikte huisgenoot.

De rosa chinensis behoort tot een van de oudste rozensoorten ter wereld. In oude geschriften daterend van 500 v.C. van de filosoof Confucius zijn al beschrijvingen gevonden van rozen in de tuinen van de Chinese keizer. Via de zijderoute is de roos pas halverwege de 18e eeuw in het West-Europa aangekomen.

De vederesdoorn (Acer negundo) heeft een korte levensduur van meestal niet meer dan 60 jaar. Vogels en eekhoorns eten graag de herkenbare gevleugelde zaden, maar deze zijn schadelijk voor paarden. In Indiaanse culturen werd deze esdoorn van oudsher gebruikt als voedsel en bouwmateriaal.

De kalanchoe blossfeldiana (Kalanchoe blossfeldiana) komt oorspronkelijk uit Madagascar en is sinds de jaren 30 een populaire huisplant. Andere vetplanten worden meestal gekweekt vanwege hun interessante bladeren, maar de Kalanchoe blossfeldiana wordt gewaardeerd voor haar kleurrijke bloemen in de herfst en winter. Daarom wordt deze plant vaak als cadeau gegeven tijdens de feestdagen, waar haar tweede naam "Kerst Kalanchoë" vandaan komt. Ze is giftig voor huisdieren.

Groot afrikaantje komen oorspronkelijk niet uit Afrika, zoals de naam doet vermoeden, maar uit Mexico en Midden-Amerika. De lange bloeitijd (mei-oktober) zorgt ervoor dat dit een gewilde plant is in siertuinen. Deze plant kan ook aaltjes bestrijden, maar niet zo goed als zijn familielid Tagetes patula.

Van het witte sap dat bij inkeping van de bast vrijkomt uit de indische rubberboom werd vroeger rubber gemaakt, maar daar wordt nu de Braziliaanse rubberboom voor gebruikt. Als kamerplant blijft de indische rubberboom kleiner dan op de plantage, maar hij moet wel op een plek staan waar groei mogelijk is. Als je hem toch moet bijsnoeien, houd er dan rekening mee dat het witte sap irriterend is voor de huid en giftig voor huisdieren.

De in Europa inheemse luzerne wordt wereldwijde onder de naam alfalfa als veevoer gebruikt. De luzerne kan dankzij zijn wortelknolletjes stikstof binden en hoeft daardoor minder bemest te worden. De naam alfalfa betekent ''vader van al het voedsel''.

Akkerwinde is veel op graslanden en akkers te vinden. De stengels zijn windend, wat betekent dat ze op de grond liggen maar zich omhoog kunnen werken aan hogere planten. Door zijn aantrekkelijke vanillegeur en kleine steelblaadjes onderscheidt akkerwinde zich van de haagwinde en zeewinde.

De smalbladige olijfwilg (Elaeagnus angustifolia) is een mooie sierplant met geurige bloemen en zoete vruchten, die wel een melige textuur hebben. De vruchten zijn ook belangrijk in Perzische tradities: het is een van de zeven dingen waarmee de tafel gedekt moet worden bij de viering van het Iraanse Nieuwjaar.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

De jadeplant is een vetplant met kenmerkende groene blaadjes en komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, vandaar dat hij van de zonnige en lichte plekken in huis houdt. De plant zou geluk, voorspoed en rijkdom brengen en wordt daarom ook wel geldplant genoemd.

Duizendblad groeit vaak op braakliggende terreinen en kan goed tegen droogte. De plant trekt insecten aan zoals sluipwespen en lieveheersbeestjes, die bepaalde insectenplagen kunnen bestrijden. Dat is voor veel mensen een belangrijke reden om het duizendblad aan te planten.

De waringin wordt in het Nederlands ook wel treurvijg of ficus genoemd. De naam waringin komt uit Indonesië, daar geeft men aan deze plant een bijzondere betekenis omdat hij een verbinding tot stand zou brengen tussen de spirituele wereld en de aardse wereld.

De gelderse roos (Viburnum opulus), bezongen in het bekende Russische lied 'Kalinka', is een bloeiende struik die in Nederland groeit in het rivierengebied. De rode bessen van de gelderse roos worden gegeten door vogels, zoals de goudvink, grote lijster, roodborst en pestvogel. De bessen zijn eetbaar voor mensen, maar zijn erg zuur en worden dus vrijwel alleen in jam gebruikt. Een steriele variant van de struik is populair voor tuinen.

De wijnstok (Vitis vinifera) is een klimplant waaraan druiven groeien. De wijnstok wordt dan ook gekweekt in wijngaarden voor de productie van wijn, en de druiven worden daarnaast natuurlijk ook gebruikt als vers fruit of gedroogd tot rozijnen en krenten. Alleen gekweekte druiven worden lekker zoet; wilde planten produceren alleen zuur fruit.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

Gewoon varkensgras ( Polygonum aviculare ) is een onkruid dat overal wel kan groeien. De zaadjes kunnen jaren inactief blijven, tot de groeiomstandigheden gunstiger worden. De plant draait al een tijdje mee op de aarde. In Polen zijn fossielen van gewoon varkensgras gevonden, die meer dan 5 miljoen jaar oud zijn.

De wilde cichorei is waarschijnlijk door de Romeinen in Nederland geïntroduceerd en groeit hier inmiddels rijkelijk. De gemalen wortels werden in de Tweede Wereldoorlog gebruikt om een soort koffie van te maken, wat nog steeds gebeurt in het Middellandse Zeegebied. De plant wordt commercieel verbouwd om inuline (een glucosevervanger) uit te winnen.

De grote weegbree (Plantago major) is in Europa een veelvoorkomend onkruid, dat door de kolonisten geïntroduceerd werd in Noord-Amerika, waar de plant lokale ecosystemen heeft verstoord. Indiaanse volkeren noemden de grote weegbree daarom ook wel 'voetspoor van de blanken'.