Aziatische Rijst wordt in vele landen van de wereld verbouwd, en is een belangrijke voedselbron. Het is een essentieel ingrediënt in vele gerechten, en ook in sommige alcoholische dranken zoals sake. Er bestaan cultivars die overstromingen kunnen doorstaan. Deze "drijvende rijst" kan stengels van meer dan 7 m lang krijgen.

Vruchten van de papaja (Carica papaya) worden in grote delen van de wereld veel gegeten. Papaja's hebben zoet vruchtvlees met een meloenachtige smaak, bevatten geen vruchtzuren en zijn erg licht verteerbaar en zitten ook nog eens boordevol vitamine C. De gedroogde zaden kunnen gebruikt worden als peper. De rauwe vrucht combineert niet goed met gelatine of zuivel.

Cassave (Manihot esculenta) komt uit Zuid-Amerika, maar is voor veel volkeren over de hele wereld een belangrijke bron van koolhydraten geworden. Dit geldt vooral in gebieden met lage inkomens, omdat het goedkoop is om te verbouwen. Alleen als hij goed gekookt is, is de zetmeelrijke wortel eetbaar. De rest van de plant is giftig als hij wordt gegeten. De natuurlijke zetmelen van Cassave zijn ook nuttig in wasproducten, en het wordt ook onderzocht als een bron van biobrandstof.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De vruchten van de avocado (Persea americana) zijn door het hoge vetgehalte en de vele mineralen ontzettend voedzaam. Ze vormen niet alleen een belangrijk onderdeel van de Mexicaanse keuken, maar worden ook daarbuiten veel en graag gegeten. Advocaat, een Nederlandse eierllikeur is gebaseerd op een geel Antilliaans drankje dat gemaakt werd van avocado's. Door zeevaarders werd het van de Antillen naar Nederland gebracht. Omdat er hier toendertijd geen avocado's verkrijgbaar waren, werden eieren gebruikt om een drankje met dezelfde kleur te maken.

Moringaboom (Moringa oleifera) is een snelgroeiende loofboom die indrukwekkende hoogten kan bereiken. In zijn geboorteland India wordt de moringaboom gekweekt en geoogst voor zijn fruit en bladeren. Deze componenten van de boom worden vervolgens gebruikt als een bron van voedsel. Olie gewonnen uit de boom kan worden gebruikt in cosmetica.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De Euphorbia milii staat bekend als de christusdoorn, omdat men gelooft dat deze plant verbonden is met de doornenkroon die door Christus werd gedragen. Ze moet in een omgeving groeien waar het niet kouder dan 10 ℃ is en waar ze volop zon krijgt.

De bloemen zijn klein, crèmewit en zitten dicht opeengedrongen aan de takken van de bloeiwijze, die ieder in een doornachtige punt uitlopen. De vruchten zijn oranjerood, vaak met een gele voet en een bijna zwarte top. Ze zijn langwerpig-eivormig, meestal zwak driekantig en tot 5 cm groot. Ze zitten bij honderden tot duizenden bijeen in een dichte, tot 25 kg zware tros.

Hellenia Speciosa is een plantensoort die niet droogtetolerant is. Voor een optimale groei moet deze plantensoort regelmatig water krijgen wanneer hij als kamerplant wordt gekweekt. Hellenia Speciosa groeit het best in gedeeltelijke tot volledige schaduw.

De vioolbladplant (Ficus lyrata) is vernoemd naar de vioolvormige bladeren, die deze plant tot een populaire sierplant in (sub)tropische tuinen maken. In gematigde klimaten is de vioolbladplant een echte blikvanger als kamerplant. Als kamerplant blijft hij wel een stuk kleiner dan in het wild en zal hij niet bloeien en geen vruchten dragen.

De kokospalm (Cocos nucifera) is een bekend gezicht op tropische stranden. Het is een ontzettend nuttige boom: de onrijpe kokosnoot (overigens geen noot, maar een steenvrucht) bevat goed drinkbaar klapperwater en vruchtvlees dat veel in Aziatische gerechten wordt gebruikt. Het vruchtvlees is ook de grondstof van kokosmelk en kokosolie. Van de vezels wordt touw en textiel gemaakt.

Deze exotische plant bloeit uitbundig in velerlei kleuren. Hij wordt in (sub)tropische gebieden geteeld als sierplant en is de nationale bloem van Maleisië. In Hawaï dragen vrouwen de bloemen van de chinese roos in hun haar. Zelfs in het koude Nederland fleurt de hibiscus huiskamers op met zijn tropische uitstraling.

De tropische plant hanenkam (Celosia argentea) wordt in Nederland veel gebruikt als vrolijke zomerse potplant, maar wordt in India en China beschouwd als vervelend onkruid. In Afrika wordt er ook zeep gemaakt van de hanenkam.

De vaderplant is een populaire huisplant vanwege het mooie gebladerte, maar wordt in diverse delen van de wereld gezien als invasieve soort. Als de plant in bloei staat, lijkt het net alsof de bloemen in een bootje van bladeren liggen. In het Engels wordt de plant daarom ook wel 'Boatlily' ('bootlelie') genoemd.

Het kruidje-roer-mij-niet (Mimosa pudica) dankt zijn naam aan een interessant fenomeen. Bij de minste aanraking (zelfs door de wind) vouwt het blad zich dicht en beweegt richting de stam. Dit gebeurt bij temperaturen boven de 18 ℃. Kruidje-roer-mij-niet wordt ook wel gebruikt als benaming voor lichtgeraakte personen.

Dankzij de opvallende, kleurrijke bladpatronen is olifantsoor een populaire kamerplant. Alle delen van de plant zijn giftig. Het Maleise woord 'kaladi' in de botanische naam, (Caladium bicolor), verwijst naar een familie met eetbare knollen, waarop deze soort een uitzondering vormt. Olifantsoor kan in de tuin geplant worden, maar kan niet tegen vorst.

De naam basilicum komt van het woord basileus, wat koninklijk betekent. Basilicum wordt daarom ook wel koningskruid genoemd. Het wordt veel gebruikt in de Italiaanse keuken, waar de frisse smaak vooral in koude gerechten goed tot zijn recht komt. In de Oudheid kauwden Grieken en Romeinen al op basilicumblaadjes vanwege de opwekkende eigenschappen van het kruid.

Het kalanchoë pinnata heeft zijn naam te danken aan de vele kleine plantjes die zich aan de randen van de scheuten groeien. De plant wordt vaak als sierplant binnenshuis gekweekt en over de hele wereld onder tal van verschillende namen bekend geworden.

De hoge zonnebloem (Helianthus annuus) met zijn grote, felgele bloemen is zeer herkenbaar en staat prachtig als sierplant in tuinen of in de vaas. De bloemhoofden draaien elke dag mee met de zon en draaien 's nachts terug naar het oosten. Zonnebloempitten worden gegeten als snack en gebruikt als grondstof voor zonnebloemolie. Ook vogels zijn dol op de pitten!