Aziatische Rijst wordt in vele landen van de wereld verbouwd, en is een belangrijke voedselbron. Het is een essentieel ingrediënt in vele gerechten, en ook in sommige alcoholische dranken zoals sake. Er bestaan cultivars die overstromingen kunnen doorstaan. Deze "drijvende rijst" kan stengels van meer dan 7 m lang krijgen.

Indische Amandel is een boom die vrij lang kan leven en voorkomt in vrijwel alle tropische gebieden. De boom groeit vaak langs de kust waar hij dienst doet als natuurlijke windbreker. De boom draagt rode vruchten waarvan de op amandelen lijkende zaden eetbaar zijn.

Roze maagdenpalm komt van origine alleen in Madagaskar voor, maar wordt daar nu bedreigd. In Nederland wordt de plant vaak gebruikt als kamerplant of eenjarige buitenplant. De plant maakt de stoffen vinblastine en vincristine aan, die gebruikt worden in bepaalde medicijnen. Hij kan goed tegen de zon, maar kan wel zo af en toe wat extra mest gebruiken. De bloeiperiode is van juni tot september.

Indisch bloemriet (Canna indica) komt oorspronkelijk niet uit India, maar uit Centraal- en Zuid-Amerika. Het is in Europa een populair als tuin- en kamerplant vanwege de mooie bladeren en felgekleurde bloemen. Maar deze plant kan nog op tal van andere manieren worden gebruikt. In Midden- en Zuid-Amerika dienden de harde zaden als kogels, en daarom kreeg deze plant in het Engels de naam 'Indian shot'. De zaden van indisch bloemriet worden in Afrika als onderdeel van muziekinstrumenten gebruikt en ze zijn op veel plaatsen ook als kralen populair.

De Dracaena wordt in het Nederlands drakenbloedboom of drakenplant genoemd. Net als andere Dracaena-soorten is de drakenbloedboom een sterke, makkelijk te verzorgen kamerplant die van warmte houdt. Kenmerkend voor de dit type drakenplant is de vertakte stam.

Tamarinde is een langzaam groeiende boom die 30 m hoog kan worden. De boom draagt kleine trossen bloemen met gele of rode strepen. De bladeren vouwen zich dicht in de nacht. Tamarinde wordt over de hele wereld gekweekt vanwege zijn eetbare vruchten. Het hout wordt ook gebruik in de meubelindustrie.

Wilkens Bitter is een geliefde sierplant die zich, indien voldoende ondersteund, om tralies windt en prachtige bloemen met een aangename geur voortbrengt. De bladeren hebben een opvallende glans en kunnen wel 15 cm lang worden. Alle onderdelen van deze plant zijn giftig voor mensen, en het sap kan huid- en oogirritatie veroorzaken.

De Euphorbia milii staat bekend als de christusdoorn, omdat men gelooft dat deze plant verbonden is met de doornenkroon die door Christus werd gedragen. Ze moet in een omgeving groeien waar het niet kouder dan 10 ℃ is en waar ze volop zon krijgt.

De mango (Mangifera indica) is een fruitboom die in tropische en subtropische gebieden op grote schaal wordt gekweekt voor de commerciële productie van mango's en ook als schaduwboom. De vruchten van de mango zijn niet alleen populair bij mensen, maar ook bij vleermuizen, apen, olifanten, wasberen en stekelvarkens.

De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

Dankzij de opvallende, kleurrijke bladpatronen is olifantsoor een populaire kamerplant. Alle delen van de plant zijn giftig. Het Maleise woord 'kaladi' in de botanische naam, (Caladium bicolor), verwijst naar een familie met eetbare knollen, waarop deze soort een uitzondering vormt. Olifantsoor kan in de tuin geplant worden, maar kan niet tegen vorst.

Verschillende bladstelen met een lengte van 6,7-59,1 strekken zich uit vanaf het midden van de plant, waarop de grote bladeren (12-28 lang en maximaal 47 breed) zijn bevestigd. Het bovenoppervlak van het blad heeft depressieve aderen en het onderoppervlak is glanzend met gewaagde gele aderen.

De bougainvillea is vernoemd naar een Franse zeevaarder, die de soort ontdekte tijdens een expeditie in de 18e eeuw. Er zijn verschillende soorten, waarvan de bloemen wit tot paars kunnen zijn. Hij werd van oudsher gebruikt in oranjerieën en staat tegenwoordig veel in tuinen als kuipplant, omdat hij niet winterhard is.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

De bladeren zijn dubbelgeveerd , 7,5-15 cm lang, met een tot vier paar oorschelpen, elk oorschelp met 6-18 blaadjes. De bloemen zijn wit, met talrijke meeldraden van 2,5–3,8 cm lang en zeer geurig. De vrucht is een peul van 15 tot 30 cm lang en 2,5-5,0 cm breed met zes tot twaalf zaden.

De boom is afkomstig uit Oost-Azië, thans ook voorkomend in Midden- en Zuid- Amerika. De bloemen geven een heerlijke geur af.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

Centrosema pubescens is een overblijvend kruid dat een hoogte van 17,5 inch kan bereiken. Het wortelsysteem kan tot 30 cm diep worden, vaak in combinatie met Rhizobium, stikstofbindende bacteriën. Stengels groeien en vertakken snel en produceren een dichte massa takken en bladeren op de grond. Bladeren zijn trifoliate, met elliptische folders ongeveer 1,6 in × 1,4 in, donkergroen en kaal boven maar witachtig en dicht tomentose hieronder. Bloemen zijn over het algemeen bleek violet met donkerdere violette aderen, geboren in okseltrossen. Fruit is een platte, lange, donkerbruine peul van 3,0–5,9 lang, met maximaal 20 zaden. Zaden zijn bolvormig, ongeveer 0,16 inch in diameter, donkerbruin wanneer ze rijp zijn.

De bijna afgeronde bladeren zijn enorm in volwassenheid, meer dan 3 m breed, en zijn tot een derde van hun lengte verdeeld in 20 of meer stijve, eenmaal gevouwen segmenten, zelf gesplitst aan de uiteinden. Bladstelen zijn 2 tot 3 m, licht bewapend, en zijn bedekt met een witte was evenals kaneelkleurige caducous schubben; de bijna bolvormige bladkroon is 7,5 m breed en 6 m lang.

De tropische plant hanenkam (Celosia argentea) wordt in Nederland veel gebruikt als vrolijke zomerse potplant, maar wordt in India en China beschouwd als vervelend onkruid. In Afrika wordt er ook zeep gemaakt van de hanenkam.