De gatenplant is een tropische klimplant, die in zijn natuurlijke habitat tot wel 9 m hoog worden. Deze plant houdt van een hoge luchtvochtigheid en schaduw. De vruchten van de gatenplant doen er een jaar over om te rijpen. In koudere klimaten is deze plant alleen geschikt als kamerplant en zal deze bijna nooit bloeien.

Melicytus ramiflorus (Melicytus ramiflorus) is een kleine boom die lid is van de viooltjesfamilie en inheems is in de laaglanden en kustgebieden van Nieuw-Zeeland. Hij heeft grijswitte schors die aan de onderkant groen is, en zijn groengele bloemen groeien uit tot levendige paarse bessen.

Coprosma robusta (Coprosma robusta) is een bloeiende plantensoort die inheems is in Nieuw-Zeeland. Deze soort is bestand tegen een grote verscheidenheid aan klimaten en produceert eetbare vruchten. Coprosma robusta kan worden weggevaagd door zoogdieren zoals geiten. Deze soort wordt gebruikt als voedsel, om kleurstoffen te maken en in symbolische, doopsgezinde religieuze ceremonies.

De drakenklimop klimt in regenwouden tegen bomen op. Daarom is het een ideale kamerplant om tegen een mosstok op te laten groeien. Maar ook als hangende plant doet hij het goed, want deze oersterke plant groeit eigenlijk overal, zolang er maar geen direct zonlicht op hem valt.

Vaderplant, ook wel bekend als de Vaderplant of Dwalende Jood, is afkomstig uit tropische gebieden in zowel Noord als Zuid-Amerika. Hij wordt daar als bodembedekker gebruikt, maar doet het in indirect zonlicht ook goed als kamerplant die makkelijk te stekken en te verzorgen is.

Rhopalostylis sapida (Rhopalostylis sapida) is een palmboomsoort die inheems is in Nieuw-Zeeland. Delen van de bladeren en bloemen van rhopalostylis sapida zijn rauw of gekookt eetbaar. De inheemse Māori van Nieuw-Zeeland wikkelen voedsel in de bladeren om het te koken. De palmbladeren kunnen ook worden gebruikt om hutten en gebouwen mee te bekleden en om vloermatten van te maken.

De vaderplant (Tradescantia zebrina) is in Nederland geliefd als kamerplant vanwege de mooie, gestreepte bladeren. Hij heeft roze of witte bloemetjes. De plant is door middel van stekken makkelijk te vermenigvuldigen. Het sap kan de huid irriteren.

Myrsine australis is een kleine struik of boom, groeiend van 3 tot 6 m lang met korte rechtopstaande takken die een compacte kroon vormen. De stam groeit tot 20 cm in diameter, met de schors van de stam en oudere takken donkerbruin / zwart, terwijl de jonge takken roodachtig zijn, een onderscheidend kenmerk van deze plant. Met een lengte van 3 tot 6 cm tot een breedte van 1,5-2,5 cm zijn de bladeren afwisselend op de stengel aangebracht en hebben een leerachtige textuur.

Het is bekend dat deze varen tot een hoogte van 10 m of meer groeit. De kroon is dicht, en volwassen bladeren zijn meestal ongeveer 4 m lang en hebben een zilverwitte kleur aan de onderkant. Deze onderscheidende zilveren kleur heeft ze nuttig gemaakt voor het leggen van tracks voor nachtelijke wandelingen. De schubben zijn donkerbruin en zijn vaak gedraaid en glanzend. Wortelstokken buigen zeer zelden, meestal rechtop, en vormen een houtachtige stam tot 39 voet lang, 160 tot 450 mm in diameter, bedekt met lichtbruine of witte uitstekende steelbasis; dragende schalen in de buurt van de top.

Rewarewa wordt 30 m lang, met een slanke kroon. De bladeren zijn afwisselend, leerachtig, smal langwerpig, 10 tot 15 cm lang en 2,5 - 3,5 cm breed, en zonder stipules. De bloemen zijn 2 - 3,5 cm lang, felrood en gedragen in trossen van 10 cm lang. Produceert droge houtachtige follikels.

De koolpalm komt van nature uitsluitend voor in Nieuw-Zeeland. De Maori gebruikten deze plant op verschillende manieren. Zo verschafte de boom vezels voor bijvoorbeeld sandalen, mandjes en touw. Tegenwoordig is de boom ook in Noordwest-Europa bijzonder populair als tuinplant. De koolpalm is overigens geen palm, hij heeft bijvoorbeeld geen stam.

Syngonium is een kruipende of klimmende moerasplant uit het tropische regenwoud, die in Nederland als kamerplant wordt gehouden. Het is een bijzonder snelle groeier, die dan ook minder geschikt is voor kleinbehuisden. Hij heeft zijn naam te danken aan de pijlvormige bladeren, die groeien aan kenmerkende rechtopstaande stengels.

Griselinia littoralis is een winterharde groenblijvende struik die ongeveer 10 m lang wordt. Het heeft ruwe en korte takken met een diameter tot 1.5 m. Het geelgroene blad is dik en de breedte kan 5 tot 12 cm lang zijn bij 4 tot 5 cm breed, het blad is vaak glanzend en groeit als alternatief type, de ene kant kan soms iets langer zijn dan de andere kant aan de basis, dit is een van de typische karakters. De groenachtige bloemen worden gedragen op de slanke twijgen en ze zijn vrij klein.

Lakanthurium is een populaire kamerplant vanwege zijn rode schutblad. Maar deze plant doet meer dan alleen mooi zijn. Uit een studie van NASA is gebleken dat de lakanthurium ook goed is in het zuiveren van de lucht. Dus het is zeker de moeite waard deze plant in huis te halen.

Gevonden op zowel de Noord- als de Zuid-eilanden van het land, groeit de boom tot een hoogte van 15 m. De bladeren zijn ovaalvormig met ondiepe kartelingen.

De manuka boom zelf is lang niet zo bekend als de honing die bijen maken van de nectar van zijn bloemen. Uit deze boom wordt de etherische theeboomolie gewonnen. De manuka verspreidt zich met behulp van bosbranden, omdat de zaaddozen bij hoge temperaturen openspringen.

Rimu is een langzaam groeiende boom, die uiteindelijk een hoogte bereikt van maximaal 50 m, hoewel de meeste grote bomen 20 tot 35 m lang zijn. De bladeren zijn spiraalvormig gerangschikt, priemvormig, tot 7 mm lang op jonge planten en 1 mm breed; en 2 tot 3 mm lang bij volwassen bomen. Het is tweehuizig, met mannelijke en vrouwelijke kegels op afzonderlijke bomen; de zaden hebben 15 maanden nodig om te rijpen na bestuiving. De volwassen kegels omvatten een gezwollen rode vlezige schaal van 6 tot 10 mm lang met een (zelden twee) apicale zaden van 4 mm lang.

De camelia wordt ook wel de Japanse roos genoemd, maar in tegenstelling tot echte rozen bloeit hij als een van de eerste struiken in het vroege voorjaar. In China en Japan wordt de plant gezien als een brenger van geluk voor het Chinees Nieuwjaar.

Pohutukawa (Metrosideros excelsa) groeit aan de Nieuw-Zeelandse kust. Deze boom heeft zich zo goed aangepast aan het zoutgehalte bij de zee dat hij nergens anders meer kan groeien. De pohutukawa wordt ook weleens de Nieuw-Zeelandse kerstboom genoemd. Rond de kerst lijkt de bloesem als een rode deken over de boom heen te liggen.

Volwassen bomen worden ongeveer 5 m hoog. Karo heeft dichte donkergrijze leerachtige bladeren die eronder harig zijn. Clusters van kleine rood-paarse bloemen verschijnen in het voorjaar en ontwikkelen zich tot zaaddozen die zich splitsen om de plakkerige zaden bloot te leggen.