De vruchten van de watermeloen (Citrullus lanatus) worden al duizenden jaren gegeten. Omdat watermeloenen voor meer dan 90 procent uit water bestaan, kunnen woestijnvolkeren in de Kalahariwoestijn zes weken lang overleven op alleen wilde watermeloen. Ook de zaden zijn eetbaar en worden in China en Vietnam gegeten bij nieuwjaarsvieringen.

Dit gras kruipt en heeft een rechte scheut die meestal ongeveer 30 cm lang is.

De plant groeit algemeen in Jemen, waar het Meru wordt genoemd. In de 18e eeuw werd de Arabische naam Meru van de plant gebruikt als de bron voor de geslachtsnaam Maerua. De 18e-eeuwse taxonoom was Peter Forskal, die Jemen bezocht in de jaren 1760.

De stelen stralen van de kruin tot een diameter van ongeveer 3,9 in tot meer dan 99 cm, vaak vertakkend. Ze zijn meestal uitgestrekt en vormen platte plekken, hoewel ze meer naar boven kunnen groeien in de schaduw of tussen hogere planten.

De struiken en bomen uit het omvangrijke geslacht vachellia tortilis komen van nature alleen voor in de Caraïben en bepaalde delen van Afrika. Ze hebben allemaal stevige doorns als verdediging tegen grote grazende dieren, zoals gazellen en giraffen.

Dit jaarlijkse bosgras is vrij variabel in uiterlijk, de grootte en vorm worden grotendeels bepaald door omgevingsomstandigheden. Het groeit in een plukje tot hoogtes tussen 5 cm en 80 cm. Het vormt een smalle bloeiwijze van aartjes, elk fruit met drie awns.

Dit is een jaarlijks gras dat tot een maximale hoogte van ongeveer 0,5 m groeit. Het vormt soms plukjes en kan zich al dan niet verspreiden via stolonen. De bloeiwijze is een reeks van 4 tot 20 vingerachtige takken tot 10 cm lang. Elke tak bevat ongeveer 10 aartjes per centimeter. Elk aartje heeft één vruchtbare roos en één of twee steriele roosjes.

Senna italica zijn inheems in de tropische gebieden van de wereld en kunnen kruidplanten, struiken en kleine bomen zijn. Alle soorten hebben gele bloemen die in trossen bij elkaar groeien. Sommige soorten senna italica worden gebruikt als sierplanten in de landschapsarchitectuur, vanwege hun uiterlijk en het feit dat ze vlinders aantrekken.

Dankzij zijn witte, sterk geurende bloemen is arabische Jasmijn makkelijk te herkennen. Het is een zeer populaire plant vanwege zijn decoratieve uitstraling en hij wordt dan ook vaak gebruikt voor feesten en ceremonies. Arabische Jasmijn is de nationale bloem van onder meer Tunesië en de Filipijnen.

De grassoorten die deel uitmaken van het omvangrijke geslacht eragrostis japonica worden vaak gebruikt als veevoeder. Soorten uit het geslacht worden overal ter wereld aangetroffen. Op sommige eilanden zijn deze planten belangrijke bodembedekkers omdat er niet veel andere planten groeien. Ook zijn er soorten die gekweekt worden als sierplanten.

Knolcyperus is in Nederland vrij zeldzaam, maar komt weleens voor in het oosten van Noord-Brabant en Limburg. De plant groeit elders als invasief onkruid tussen andere gewassen, maar vooral in Zuid-Europa worden de knollen van de plant gegeten en als een lekkernij beschouwd. Wie weleens in het Spaanse Valencia is geweest, zal ongetwijfeld de populaire drank Horchata de chufa kennen. Een verfrissende, amandelmelkachtige drank met als belangrijkste ingrediënt knolcyperus.

In de Himalaya's worden stoute jongens gebruikt als ''levende hekken'' in bijvoorbeeld de veehouderij of om grenzen van gebieden aan te geven. Stoute jongens wordt ook in veel gebieden gekweekt als decoratieve plant vanwege de opvallende bloemen, die bovendien vlinders aantrekken. De plant is erg giftig: honden, katten en mensen zouden zijn gestorven na het eten ervan.

Boerhavia diffusa is wijd verspreid en komt voor in heel India, de Stille Oceaan en de zuidelijke Verenigde Staten. Dit brede bereik wordt verklaard door zijn kleine vruchten, die erg plakkerig zijn en een paar centimeter van de grond groeien, bij voorkeur geplaatst om te klemmen op kleine trekvogels terwijl ze voorbij lopen.

Geribde Wolfsmelk (Euphorbia prostrata) is inheems in tropisch en subtropisch Amerika, en ook in de centrale VS. Het is over de hele wereld verspreid als een invasieve soort. Het is buitengewoon veerkrachtig en ontspruit vaak door scheuren in asfalt aan de zijkanten van wegen.

Er zijn veel verschillende benamingen voor deze boom. In de Engelse taal staan de vruchten van de boom bekend als desert dates en de boom als soapberry-tree. In het Arabisch staat de soort bekend als lalob, hidjihi, inteishit of heglig, in de Hausa-taal als aduwa, in Swahili als mchunju en in het Amhaars als bedena.

Arivela viscosa ( Arivela viscosa ) gedijt wereldwijd in warme vochtige streken. Deze veelzijdige plant wordt tot 1 m hoog. Producten op basis van arivela viscosa worden in voedingswinkels gebruikt om bepaalde keverplagen te voorkomen. De piepkleine zaadjes kunnen door de wind worden meegevoerd of aan vacht of kleding blijven kleven.

Cyperus rotundus kan over de hele wereld worden aangetroffen. De knollen van deze overblijvende plant lijken op note. Cyperus rotundus wordt beschouwd als een van de meest invasieve planten ter wereld, en als een van de moeilijkst uit te roeien. Hij vermindert de opbrengst van gewassen en is resistent tegen de meeste herbiciden.

De zachte, harige bladeren van de barometerstruik hebben veel weg van die van salie (salvia). Als is het duidelijk een andere soort, toch is het daarmee niet minder geliefd als sierplant in warme gebieden. Omdat hij mooi dicht groeit kan hij prachtig als bloeiende heg gebruikt worden. De barometerstruik heeft weinig water nodig, maar bloeit het uitbundigst na een regenbui.

Het werd vroeger geclassificeerd als een soort Panicum. Het is de wilde voorouder van het gecultiveerde graangewas Echinochloa frumentacea, sawa-gierst. Sommige taxonomen behandelen de twee taxa als één soort, in welk geval de gedomesticeerde vormen ook kunnen worden aangeduid als E. colona.