De vaste lupine hoort bij de familie van vlinderbloemigen. Het is niet alleen een mooie tuinplant, maar wordt ook gebruikt om het stikstofgehalte in de bodem te verhogen, zodat andere planten beter kunnen groeien. De zaden van de plant werden vroeger als voedsel gebruikt. In lupine herken je het woord ‘lupus’, de Latijnse naam voor ‘wolf’, daarom werden de zaden ook wel wolfsbonen genoemd. Tegenwoordig worden er vleesvervangers gemaakt van de zaden.

De gekweekte siernetel (Coleus scutellarioides) staat bekend om de opvallende bladpatronen in veel verschillende kleuren, van wit en geel tot rood en donkerpaars. Van nature heeft deze plant echter voornamelijk groene bladeren.

De gatenplant is een tropische klimplant, die in zijn natuurlijke habitat tot wel 9 m hoog worden. Deze plant houdt van een hoge luchtvochtigheid en schaduw. De vruchten van de gatenplant doen er een jaar over om te rijpen. In koudere klimaten is deze plant alleen geschikt als kamerplant en zal deze bijna nooit bloeien.

De drakenklimop klimt in regenwouden tegen bomen op. Daarom is het een ideale kamerplant om tegen een mosstok op te laten groeien. Maar ook als hangende plant doet hij het goed, want deze oersterke plant groeit eigenlijk overal, zolang er maar geen direct zonlicht op hem valt.

De kalanchoe blossfeldiana (Kalanchoe blossfeldiana) komt oorspronkelijk uit Madagascar en is sinds de jaren 30 een populaire huisplant. Andere vetplanten worden meestal gekweekt vanwege hun interessante bladeren, maar de Kalanchoe blossfeldiana wordt gewaardeerd voor haar kleurrijke bloemen in de herfst en winter. Daarom wordt deze plant vaak als cadeau gegeven tijdens de feestdagen, waar haar tweede naam "Kerst Kalanchoë" vandaan komt. Ze is giftig voor huisdieren.

De dahlia was al geliefd bij de Azteken in Midden-Amerika en is de nationale bloem van Mexico. In Nederland kwam de bloem vroeger veel voor in moestuinen bij boerderijen. Het bijzondere van deze bloem is dat hij geen geur afgeeft. Dat hij toch bijen en insecten aantrekt komt enkel en alleen door zijn uitbundige kleurenpracht.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De zamioculcas zamiifolia, ook wel ZZ-plant genoemd, is een stoere, heldergroene kamerplant die wel tegen een stootje kan. Als je bedenkt dat hij uit ruige, rotsachtige gebieden in Afrika komt, dan is voor hem een plaatsje in een willekeurige woonkamer in Nederland geen probleem. Dus zelfs voor personen die echt geen groene vingers hebben, is deze plant uit Zanzibar een geschikte huisgenoot.

De pannenkoekenplant werd in 1945 door een missionaris uit China meegenomen naar Noorwegen. Van daaruit hebben de stekken zich verspreid over Europa. In de jaren 70 was deze plant zeer populair en de laatste jaren is de pannenkoekenplant weer helemaal terug als kamerplant.

Zevenblad (Aegopodium podagraria) groeit veel in schaduwrijke bermen en akkerranden. Het werd vroeger wel in tuinen aangeplant, maar wordt tegenwoordig als een hardnekkig onkruid gezien, omdat het zich door de ondergrondse wortelstokken snel verspreidt en moeilijk te verwijderen is. Het wordt om deze reden dan ook wel 'tuinmansverdriet' genoemd.

Vanwege zijn handvormige bladeren wordt de schefflera in Nederland vaak vingerplant genoemd. In China wordt van de bladeren van de plant gezegd dat ze als een soort paraplu bescherming bieden aan de omgeving. Ook in de Engels naam Dwarf umbrella tree (dwerg parasolboom) zie je dit terug.

Door zijn hoogte (tot wel 1 meter) en vrolijk geel gekleurde bloemen is het gewoon barbarakruid (Barbarea vulgaris) een opvallende verschijning in wegbermen, langs beken en op dijkhellingen. De naam van de plant stamt uit de Middeleeuwen, toen het de gewoonte was dat planten zonder naam naar heiligen werden vernoemd.

De sering staat bekend om zijn pluimige, lilakleurige, sterk geurende bloemen die een bijzondere aantrekkingskracht hebben op vlinders en andere insecten. Vanwege de speciale geur worden seringenbloemen ook vaak gebruikt in parfums of potpourri’s. Omdat de sering heel hoog kan worden, kan hij ook goed dienstdoen als haag.

De vaderplant (Tradescantia zebrina) is in Nederland geliefd als kamerplant vanwege de mooie, gestreepte bladeren. Hij heeft roze of witte bloemetjes. De plant is door middel van stekken makkelijk te vermenigvuldigen. Het sap kan de huid irriteren.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

Syngonium is een kruipende of klimmende moerasplant uit het tropische regenwoud, die in Nederland als kamerplant wordt gehouden. Het is een bijzonder snelle groeier, die dan ook minder geschikt is voor kleinbehuisden. Hij heeft zijn naam te danken aan de pijlvormige bladeren, die groeien aan kenmerkende rechtopstaande stengels.

De grote hortensia staat bekend om zijn grote bolvormige blauwe of roze bloemen. De oorspronkelijke kleur is roze, maar in een zuurdere bodem krijgen de bloemen een blauwe kleur. De struik kan veel water opnemen en werd om die reden vroeger vaak langs de muren van boerderijen geplant.

De puntwederik, een lid van de sleutelbloemfamilie, komt in Nederland zowel in het wild als in siertuinen voor. Hij staat bekend als een woekerplant vanwege zijn vele worteluitlopers. De plant groeit het best op moerasachtige plekken en is te herkennen aan de rode puntjes op de bladeren en, in de zomer, de gele bloemen met een rood hartje.

De chinese vijg ( Ficus microcarpa ) is een tropische boom met een dicht bladerdak. Hij wordt daarom veel geplant als schaduwboom. Vogels eten graag van de vruchten. In veel gebieden wordt de chinese vijg nu gezien als invasieve soort, omdat de wortels veel schade aan kunnen richten. In China en delen van Zuidoost-Azië wordt deze boom geassocieerd met vriendelijke geesten, die in de boom zouden leven.

De aromatische bloemen van de trosvlier (Sambucus racemosa) trekken veel vlinders aan en, voornamelijk in Amerika, ook kolibries. De plant is giftig, maar vogels eten de bessen van de trosvlier wel graag, en verspreiden zo de zaden.