Bijvoet is een kruid dat bijna overal ter wereld voorkomt en vele toepassingen heeft. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt in de acupunctuur maar ook om muggen te verjagen. Van het kruid wordt verteld dat de Romeinen het tijdens lange marsen in hun sandalen stopten om zo de pijn in hun voeten te verminderen.

De gekweekte siernetel (Coleus scutellarioides) staat bekend om de opvallende bladpatronen in veel verschillende kleuren, van wit en geel tot rood en donkerpaars. Van nature heeft deze plant echter voornamelijk groene bladeren.

De Lijsterbes (Sorbus aucuparia) heet zo omdat vooral lijsters dol zijn op de felrode bessen, maar ze worden ook door andere vogels graag gegeten. De dichte structuur van de boom is bovendien heel geschikt om nesten in te bouwen. De bloemen van de gewone lijsterbes trekken veel insecten aan.

De canadese guldenroede is een behulpzame plant: de betekenis van de wetenschappelijk naam ''Solidago'' is ''heel maken''. Vroeger werd de plant gebruikt als verband. De Canadese guldenroede wordt ook gebruikt voor het maken van mosterd en bruine verf.

De bekendste toepassing van de fijnspar is die als kerstboom. Een spar herken je aan zijn naalden die afzonderlijk van elkaar staan en kort en plat zijn. De naalden van de den daarentegen zijn rond en staan in groepjes bij elkaar. Het hout van de spar wordt meestal vurenhout genoemd en zowel gebruikt in de bouw als bij het vervaardigen van meubels en papier.

De es kennen de meeste mensen vanwege de zaden die lijken op helikoptervleugeltjes en die zo leuk naar beneden dwarrelen. In de prehistorie werd essenhout gebruikt voor messenheften en stelen van bijlen en speren. Vanwege de buigzaamheid van het hout heeft het tegenwoordig ook nog diverse toepassingen, zoals bij het maken van gymnastiektoestellen, boten en tuingereedschappen.

De framboos (Rubus idaeus) is natuurlijk bekend vanwege zijn heerlijke zoete vruchtjes. Frambozen zijn meestal rood, maar sommige rassen hebben gele vruchten. De larve van de frambozenkever leeft tussen de vrucht en de vruchtbodem. Als je een framboos plukt, is het dus verstandig om te kijken of er geen larve in zit!

De blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus) moet vooral niet verward worden met de commerciële blauwe bes! De blauwe bosbes wordt namelijk vrijwel alleen in het wild gevonden en wordt niet commercieel verbouwd. Bestuiving vindt vooral plaats door hommels.

De grove den is een van de naaldbomen die van nature in zowel België als Nederland voorkomen. Hij werd in de 19de eeuw veel aangeplant voor mijnhout. Tegenwoordig wordt het hout van deze boom, dat bekend staat als grenen, veel als timmerhout gebruikt. Bovendien levert de boom grondstoffen voor terpentijnolie en teer.

De bosaardbei is de wilde vorm van de ons bekende aardbei, en komt hier van nature voor. Maar hij is niet de stamvader van de gecultiveerde soort. De vrucht is kleiner dan de commerciële aardbei.

De zomereik kan in gunstige omstandigheden 35 m hoog worden. De eikel, de vrucht van de zomereik, wordt door onder andere eekhoorns verzameld om een wintervoorraad aan te leggen. Sommige eikels worden vergeten en zo kan de eik zich verspreiden. Het harde, taaie hout van de eik wordt onder andere voor meubilair en als bouwhout gebruikt.

De vaste lupine hoort bij de familie van vlinderbloemigen. Het is niet alleen een mooie tuinplant, maar wordt ook gebruikt om het stikstofgehalte in de bodem te verhogen, zodat andere planten beter kunnen groeien. De zaden van de plant werden vroeger als voedsel gebruikt. In lupine herken je het woord ‘lupus’, de Latijnse naam voor ‘wolf’, daarom werden de zaden ook wel wolfsbonen genoemd. Tegenwoordig worden er vleesvervangers gemaakt van de zaden.

Struikheide is een bodembedekkend, groenblijvende struikje dat in de nazomer bloeit met paarse bloemetjes. De honing van struikheide zou een reinigende werking hebben en werd in de Middeleeuwen al gebruikt tegen allerlei kwaaltjes. Ook werden er vroeger bezems gemaakt van de plant. De Latijnse naam ‘calluna’ komt van het Griekse woord ‘callunoo’, dat 'reinigen' betekent.

Duizendblad groeit vaak op braakliggende terreinen en kan goed tegen droogte. De plant trekt insecten aan zoals sluipwespen en lieveheersbeestjes, die bepaalde insectenplagen kunnen bestrijden. Dat is voor veel mensen een belangrijke reden om het duizendblad aan te planten.

De aromatische bloemen van de trosvlier (Sambucus racemosa) trekken veel vlinders aan en, voornamelijk in Amerika, ook kolibries. De plant is giftig, maar vogels eten de bessen van de trosvlier wel graag, en verspreiden zo de zaden.

De ratelpopulier (Populus tremula) is goed te herkennen aan het ratelende geluid dat de makkelijk draaibare bladeren maken in de wind. Je kunt deze boom in grote delen van Nederland vinden. De boom is in het voorjaar ook te herkennen aan de hangende katjes, die nog voor de bladeren verschijnen.

Leverbloempje dankt zijn bijzondere naam aan de vorm van zijn witte tot paarsblauwe bloemblaadjes. Daarnaast werd de plant in de middeleeuwen gebruikt tegen leveraandoeningen en andere kwalen. Tegenwoordig is het een populaire sierplant voor in de tuin. Leverbloempje komt weidverspreid over het noordelijk halfrond voor, maar is in Nederland niet in het wild te vinden.

Zoals de naam al aangeeft, groeit de Bosanemoon (Anemone nemorosa) vooral in bossen, maar de plant wordt in grote delen van Europa ook gevonden in bermen en langs sloten en kanalen. In het begin van de twintigste eeuw werden groeiplaatsen van de plant bedreigd, omdat de bosanemoon massaal geplukt werd. Dat is nu gelukkig niet meer het geval. Het is nog altijd een populaire tuinplant.

De adelaarsvaren (Pteridium aquilinum) houdt er bijzondere hulpjes op na bij het vermeerderen: mieren. Ze worden in de zomer gelokt door de nectar uit de bloemen. Via de mieren kunnen de sporen van de plant weer ergens anders terecht komen en zo verspreidt de plant zich. Het blad van deze plant zou giftig zijn en bij inname vitamine B afbreken.

De vruchten van de rode bosbes worden vooral in Scandinavië veel in het wild geplukt, en worden daar en in delen van Centraal-Europa vaak verwerkt in compote als bijgerecht voor wild. De rauwe bessen smaken erg zuur en wrang. De rode bosbes is dwergstruik die in Nederland op de Veluwe en de Sallandse Heuvelrug in het wild gevonden kan worden.