De zoete aardappel (Ipomoea batatas) wordt al meer dan 2000 jaar gekweekt. Naar verluidt werd de zoete aardappel door Columbus vanuit de Nieuwe Wereld naar Europa teruggebracht. Tegenwoordig is het over de hele wereld een belangrijk voedselgewas.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

De sanseveria is een plant met langwerpige bladen, die wel tot 90 cm lang kunnen worden. Deze plant is zeer populair als kamerplant, onder andere omdat hij de luchtkwaliteit zou verbeteren. Daar is echter geen wetenschappelijk bewijs voor. Verder is het een erg sterke plant, die weinig verzorging nodig heeft. Van de bladeren van de sanseveria kunnen pezen of touw gemaakt worden voor bijvoorbeeld handbogen en gevlochten maanden.

Maïs (Zea mays) is een gecultiveerd, eenjarig gras dat oorspronkelijk uit Midden-Amerika komt. Maïs wordt vandaag de dag op grote schaal over de hele wereld aangeplant vanwege het graan en komt niet meer in het wild voor. De naam komt van het woord 'maize', een Spaanse verbastering van het inheemse woord voor deze plant.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

Pinda (Arachis hypogaea) is een eenjarige die van 45 tot 60 centimeter hoog kan groeien. Het is een peulvruchtengewas dat voornamelijk wordt gekweekt voor zijn eetbare zaden. Goudgele bloemen bloeien in het voorjaar en zaad begint zich te ontwikkelen nadat de bloemen verleppen. De pindapeulen groeien ondergronds. Gekweekte en geoogste pinda's en arachideolie worden gebruikt in een verscheidenheid aan producten.

Dankzij de opvallende, kleurrijke bladpatronen is olifantsoor een populaire kamerplant. Alle delen van de plant zijn giftig. Het Maleise woord 'kaladi' in de botanische naam, (Caladium bicolor), verwijst naar een familie met eetbare knollen, waarop deze soort een uitzondering vormt. Olifantsoor kan in de tuin geplant worden, maar kan niet tegen vorst.

Hoewel de geluksbamboe erg op bamboe lijkt, is hij dat eigenlijk niet. Het is namelijk een lid van de drakenboomfamilie. In tegenstelling tot bamboe is het een echte huiskamerplant. De plant heeft een bijzondere symbolische betekenis: hij staat in Azië en met name China van oudsher voor geluk, voorspoed en gezondheid. Vooral in de bekende op een toren lijkende vorm is het dan ook een populair geschenk.

Deze exotische plant bloeit uitbundig in velerlei kleuren. Hij wordt in (sub)tropische gebieden geteeld als sierplant en is de nationale bloem van Maleisië. In Hawaï dragen vrouwen de bloemen van de chinese roos in hun haar. Zelfs in het koude Nederland fleurt de hibiscus huiskamers op met zijn tropische uitstraling.

Vijf-in-een-kruid doet qua geur en smaak sterk denken aan oregano. Het is dan ook niet verrassend dat het kruid te vinden is in veel nationale keukens, en in sommige landen gebruikt wordt als vervanger van oregano. Vijf-in-een-kruid is niet alleen geschikt als culinair kruid, maar ook gekweekt als decoratieve potplant.

De gekweekte siernetel (Coleus scutellarioides) staat bekend om de opvallende bladpatronen in veel verschillende kleuren, van wit en geel tot rood en donkerpaars. Van nature heeft deze plant echter voornamelijk groene bladeren.

De jadeplant is een vetplant met kenmerkende groene blaadjes en komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, vandaar dat hij van de zonnige en lichte plekken in huis houdt. De plant zou geluk, voorspoed en rijkdom brengen en wordt daarom ook wel geldplant genoemd.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De mango (Mangifera indica) is een fruitboom die in tropische en subtropische gebieden op grote schaal wordt gekweekt voor de commerciële productie van mango's en ook als schaduwboom. De vruchten van de mango zijn niet alleen populair bij mensen, maar ook bij vleermuizen, apen, olifanten, wasberen en stekelvarkens.

De kerstcactus bloeit in de herfst en wordt rond die tijd vaak als kamerplant verkocht. Dit is dus vlak voor de kerst, vandaar de naam. In de Verenigde Staten wordt deze plant niet aan kerstmis, maar aan Thanksgiving verbonden, en wordt daar Thanksgiving cactus genoemd. De plant is een epifyt, die zich in het wild met zijn wortels aan boomstammen of boomtakken hecht.

Dracaena aubryana zijn zowel bomen als struiken, die van nature bijna alleen maar voorkomen in Afrika. Sommige soorten produceren een helderrode hars, die ook wel bekend staat als drakenbloed. Door hun vaak bijzondere uiterlijk doen ze het goed als sierplanten. Veel wilde soorten dracaena aubryana zijn door het verlies van hun habitat bedreigde plantensoorten.

Limnocharis flava groeit in bosjes tot ongeveer 50 cm lang. De driehoekige bladeren en holle stelen zijn kaal. De bloeiwijzen hebben een zeer karakteristieke vorm en produceren drielobbige gele bloemen met een diameter van ongeveer 1,5 cm . De vruchten zijn bolvormig.

De kleine waterteunisbloem wordt 10 - 40 cm hoog en bloeit van juni tot in september.De plant heeft op de knopen wortelende stengels, die dichte matten kunnen vormen. De planten verspreiden zich via stengelfragmenten die elders wortelen. De soort lijkt op waterteunisbloem (Ludwigia grandiflora), maar is te onderscheiden met de grootte van de bloem en de vorm van het blad.