De commelina Communis is een eenjarige klimplant die in veel gebieden als invasieve soort wordt aangemerkt. Commelina Communis, bekend om zijn prachtige bloei die slechts één dag duurt, heeft zich over een groot deel van de wereld verspreid. Hij wordt in Japan en China gebruikt om blauwe en groene kleurstoffen te maken.

Na palmolie is de olie van de sojaboon wereldwijd de meest geconsumeerde plantaardige olie. In het Chinese keizerrijk werd de plant gerekend tot de vijf heilige gewassen. De naam van de sojaboon is misleidend, want het is geen boon maar een peulvrucht.

De zomerfijnstraal valt op door zijn bloemen met een geel hart en fijne, witte bloemblaadjes die daar als stralen omheen staan. De plant is een pionier, wat betekent dat hij zich als eerste in barre of leegstaande gebieden zal vestigen. Veel dieren hebben baat bij de zomerfijnstraal, zoals bijen, wespen, vlinders en rupsen.

Boehmeria japonica is een geslacht van kruidachtige planten, struiken en kleine bomen die in grote delen van de wereld voorkomen. Boehmeria japonica lijkt ontzettend op brandnetels, maar prikt niet bij aanraking. Deze planten hebben relatief onopvallende bloemen, maar sommige soorten worden vanwege hun fraaie bladeren als sierplant gehouden.

Het is een zich uitbreidende bladverliezende struik of kleine boom die tot 20 voet lang en breed groeit, met glanzende aromatische bladeren en diepgele bloemen die in de lente vóór de bladeren verschijnen. Jonge bladeren zijn gelobd (zoals de naam al doet vermoeden) en zijn diep paars. De bladeren worden vaak geel in de herfst.

Zanthoxylum schinifolium is een geslacht bestaande uit bomen, struiken en klimplanten waarvan velen een opvallend, geelachtig hout produceren. Het geslacht is vooral bekend omdat een aantal soorten verkocht worden als bonsai boompjes. Van een paar soorten wordt de specerij Szechuan peper gemaakt.

Het is een bladverliezende struik die tot 2,5 m hoog wordt. Het heeft diep gelobde bladeren, met opvallende stipules. Het produceert pluimen van kleine witte bloemen in het late voorjaar en de vroege zomer. Vruchten zijn geslachtsrijp en ongeveer 2 mm lang.

Groot afrikaantje komen oorspronkelijk niet uit Afrika, zoals de naam doet vermoeden, maar uit Mexico en Midden-Amerika. De lange bloeitijd (mei-oktober) zorgt ervoor dat dit een gewilde plant is in siertuinen. Deze plant kan ook aaltjes bestrijden, maar niet zo goed als zijn familielid Tagetes patula.

Hoewel het veel toepassingen heeft, staat kudzu vooral bekend als een problematisch onkruid, dat het vermogen heeft om snel andere soorten te overwoekeren en ze te verdringen. Kudzu kan worden gebruikt voor voedsel voor zowel dieren als mensen, hoewel dit in bepaalde culturen vaker voorkomt dan in andere. Als bijen geen andere voedselbronnen hebben, zullen ze kudzu als voedselbron gebruiken, waardoor een vloeibare, paarse honing ontstaat.

De soort kan 30 m hoog worden.

Het is een struik die 1 tot 2 m (zelden 3 m) lang wordt. De bladeren zijn 5 tot 12 cm lang en 5 tot 8 cm breed, handvormig gelobd met drie of vijf lobben en een gekartelde marge. De bloemen hebben een diameter van 1-1,5 cm, met vijf witte bloemblaadjes. De vrucht is een verzamelvrucht met een diameter van 1 cm, bestaande uit verschillende drupelets.

De hoogte van deze boom is 20 tot 35 m. De bladeren zijn naaldachtig, 8 tot 12 cm lang, met twee per fascicle. De kegels zijn 4 tot 7 cm lang. Het is nauw verwant met grove den, verschillend in de langere, slankere bladeren die middengroen zijn zonder de glaucous-blauwe toon van grove den.

De grote hortensia staat bekend om zijn grote bolvormige blauwe of roze bloemen. De oorspronkelijke kleur is roze, maar in een zuurdere bodem krijgen de bloemen een blauwe kleur. De struik kan veel water opnemen en werd om die reden vroeger vaak langs de muren van boerderijen geplant.

Witte troswederik staat bekend om het feit dat het vlinders en bijen aantrekt. In de zomer verschijnen er witte bloemetjes, waarna hij tot diep in de herfst doorbloeit. Vroeger werd het als kruid gebruikt om vee rustig te houden, aangezien hij vliegen en andere insecten weghoudt van de dieren.

Het is een bladverliezende struik die tot 3,3 - 2,6 voet hoog wordt, met elliptische of elliptische-lancetvormige bladeren, 1,25-2,75,75 lang en 0,375-1,375 breed. De roodpaarse bloemen verschijnen in de late winter of vroege lente, vaak op de kale takken voordat het gebladerte zich ontvouwt.

Persicaria thunbergii worden beschouwd als onkruid, maar zijn nuttig. Ze kunnen worden geplet om kleurstof te produceren en zijn een belangrijke stuifmeelbron voor verschillende bijen- en vliegensoorten. Ze kunnen overtollige stikstof en zware metalen opnemen en daarom worden ze nu gekweekt in gebieden die door deze stoffen vervuild zijn. Als de plant volgroeid is, wordt hij geplukt, waarbij de verontreinigende stoffen worden meegenomen.

Persicaria longiseta komt oorspronkelijk uit Azië, waar het een veelvoorkomend onkruid in rijstvelden is. Persicaria longiseta komt ook voor in Europa en Noord-Amerika, waar het ook als onkruid wordt beschouwd. Het gedijt op vochtige, natte grond, zoals uiterwaarden, moerassen, slikken en dijken.

De witte klaver groeit op plekken met gras en lijkt sterk op aardbeiklaver en basterdklaver. Het is voor bijen een belangrijke drachtplant, en is ook voor de honingproductie van belang. Witte klaver is zeer geschikt als veevoer, en ook als bodembedekker in de tuinbouw.

Het is een bladverliezende struik, die het meest opmerkelijk is voor het produceren van paarse steenvruchten (zijn "bessen") in de herfst. De bloemen kunnen variëren van roze tot wit.

De oosterse wingerd (Parthenocissus tricuspidata) klimt met behulp van kleverige hechtschijfjes en is erg populair als gevelbedekking, omdat de kleefstof niet in de muur dringt. Het gebladerte van de oosterse wingerd kleurt prachtig rood in de herfst.