Gewone tarwe (Triticum aestivum) is een belangrijke commerciële graansoort die wereldwijd wordt verbouwd voor de productie van tarwemeel. Het meel, dat rijk is aan gluten, is het meest gebruikte meel voor het maken van brood. Gewone tarwe werd in de 16e eeuw in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Tarwezaden worden in de herfst geplant en het graan wordt de volgende late lente tot vroege zomer geoogst.

De lagerstroemia is een struik met uitzonderlijke, felroze bloemen die de tuin meteen een tropisch tintje geeft. De plant komt oorspronkelijk uit India, maar men is erin geslaagd ook een winterharde variant te kweken. Het is wel raadzaam om de plant langzaam aan ons koude klimaat te laten wennen.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

Van daaruit werd de kikkererwt verspreid naar het Middellandse Zeegebied en India. Ze stamt waarschijnlijk af van de in het wild groeiende Cicer reticulatum, die nog steeds de naaste levende verwant is. Anno 2019 wordt de kikkererwt in veel subtropische gebieden geteeld. De belangrijkste teeltgebieden zijn India, Pakistan, Turkije, Australië, Marokko en Iran.

De okkernoot (Juglans regia) staat natuurlijk bekend om zijn smakelijke walnoten. Ook het hout is zeer geliefd en wordt veel gebruikt in de meubelindustrie en voor ander houtwerk. De bladeren van de okkernoothebben een aromatische geur, waar vliegen en muggen een hekel aan hebben.

De vrucht van de granaatappel (Punica granatum) wordt veel gebruikt in Midden-Oosterse gerechten. Hij was oorspronkelijk ook de grondstof voor de limonadesiroop grenadine. De granaatappel heeft een symbolische betekenis van vruchtbaarheid in diverse mythologische en bijbelse verhalen.

De vijgenboom (Ficus carica) is bekend door de vruchten die vooral populair zijn in de Midden-Oosterse keuken. Vijgen kunnen vers of gedroogd gegeten worden. De vijgenboom leeft in symbiose met de vijgenwesp, die de boom bevrucht door eitjes te leggen in de bloemen, en zich daarbij tegelijkertijd zelf voortplant. Omdat de vijgenwesp in Nederland niet voorkomt, dragen alleen gekweekte bomen vruchten.

Vanwege zijn handvormige bladeren wordt de schefflera in Nederland vaak vingerplant genoemd. In China wordt van de bladeren van de plant gezegd dat ze als een soort paraplu bescherming bieden aan de omgeving. Ook in de Engels naam Dwarf umbrella tree (dwerg parasolboom) zie je dit terug.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

Witte abeel is een boom uit de wilgenfamilie. Hij is goed herkenbaar aan zijn schors en blad. Deze populier wordt veel gebruikt in parken en tuinen. Door zijn goed ontwikkelde wortelstelsel is deze boom bijzonder windvast. Maar omdat zijn takken makkelijk afbreken is de witte abeel minder geschikt voor aanplant in straten of lanen.

De wijnstok (Vitis vinifera) is een klimplant waaraan druiven groeien. De wijnstok wordt dan ook gekweekt in wijngaarden voor de productie van wijn, en de druiven worden daarnaast natuurlijk ook gebruikt als vers fruit of gedroogd tot rozijnen en krenten. Alleen gekweekte druiven worden lekker zoet; wilde planten produceren alleen zuur fruit.

De jadeplant is een vetplant met kenmerkende groene blaadjes en komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, vandaar dat hij van de zonnige en lichte plekken in huis houdt. De plant zou geluk, voorspoed en rijkdom brengen en wordt daarom ook wel geldplant genoemd.

De witte moerbei komt oorspronkelijk uit China en is de favoriete boom van de zijderups. Vanwege de productie van zijde is de boom ook op veel andere plaatsen met een warm klimaat aangeplant. In Nederland is de boom vooral geliefd vanwege zijn bladerdek die als natuurlijke parasol kan dienen.

De welbekende appelboom is één van de meest gekweekte vruchten ter wereld. Er zijn meer dan 7500 verschillende soorten appels. China produceert verreweg de meeste appels per jaar, namelijk rond de 40 miljard kg. In Nederland wordt per jaar zo'n 40 miljoen kg geproduceerd. De appelboom komt voor in vele mythen en sagen. De Noorse godin Idun zou bijvoorbeeld magische appels kweken waardoor de goden jeugdig bleven. In de Griekse en Romeinse oudheid was de appel een symbool van rijkdom en weelde.

De rosa chinensis behoort tot een van de oudste rozensoorten ter wereld. In oude geschriften daterend van 500 v.C. van de filosoof Confucius zijn al beschrijvingen gevonden van rozen in de tuinen van de Chinese keizer. Via de zijderoute is de roos pas halverwege de 18e eeuw in het West-Europa aangekomen.

De bloemen van de nachtschone gaan pas open als de avond valt en verspreiden dan een zwoele geur waar veel (nacht)vlinders op af komen. Een zeer geschikte plant dus om ’s avonds in de tuin of op het terras van te genieten. Bijzonder aan de nachtschone is dat hij door kruisbestuiving in het volgende jaar bloemen in andere kleuren kan krijgen.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

De graslelie komt oorspronkelijk uit Afrika, waar het een bodembedekkende soort is. Sinds de 19e eeuw is hij in Nederland bekend als kamerplant. De bladeren van de plant lijken wel wat op spinnenpoten, in het Engels wordt hij dan ook Spider plant (spinnenplant) genoemd.

Van het witte sap dat bij inkeping van de bast vrijkomt uit de indische rubberboom werd vroeger rubber gemaakt, maar daar wordt nu de Braziliaanse rubberboom voor gebruikt. Als kamerplant blijft de indische rubberboom kleiner dan op de plantage, maar hij moet wel op een plek staan waar groei mogelijk is. Als je hem toch moet bijsnoeien, houd er dan rekening mee dat het witte sap irriterend is voor de huid en giftig voor huisdieren.