Cassave (Manihot esculenta) komt uit Zuid-Amerika, maar is voor veel volkeren over de hele wereld een belangrijke bron van koolhydraten geworden. Dit geldt vooral in gebieden met lage inkomens, omdat het goedkoop is om te verbouwen. Alleen als hij goed gekookt is, is de zetmeelrijke wortel eetbaar. De rest van de plant is giftig als hij wordt gegeten. De natuurlijke zetmelen van Cassave zijn ook nuttig in wasproducten, en het wordt ook onderzocht als een bron van biobrandstof.

De blaadjes zijn allemaal donkergroen en hebben aan beide oppervlakken een ingeslagen trichoom. De bloemen zijn roze of paarsachtig tot geel en 0,98 lang, op twee- tot vierbloemige steeltjes 3,0 - 11,8 lang, met de kiel verlengd in een ongebogen snavel. De pod is recurved, lineair, 3,0 - 3,5 lang en zijdeachtig.

Eulophia cucullata is een geslacht van ongeveer tweehonderd soorten bloeiende planten. Orchideeën in de soort eulophia cucullata zijn meestal terrestrische kruiden met een ondergrondse wortelstok of pseudobollen op het oppervlak. Veel soorten hebben geen bladeren, maar wanneer bladeren aanwezig zijn, zijn ze lang en smal, soms geplooid. De bloemen worden gedragen op een bloeiende stengel die soms voor de bladeren verschijnt met een paar tot veel bloemen. De bloemen in sommige soorten zijn klein, maar anderen hebben grote, opzichtige bloemen in een breed scala aan kleuren. De kelkbladen zijn meestal groter dan de bloemblaadjes, maar het labellum heeft drie lobben en een uitloper of buidel aan de basis. Het geslacht is wijd verspreid, maar de meeste soorten worden gevonden in Afrika en Azië.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

Echte Sisal , Agave sisalana , bestaat uit een rozet van zwaardvormige bladeren van ongeveer 4,9 - 6,6 voet lang. Jonge bladeren kunnen een paar minuten tanden langs hun marges hebben, maar verliezen ze als ze volwassen worden. De sisal plant heeft een levensduur van 7-10 jaar en produceert meestal 200-250 commercieel bruikbare bladeren.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

De flamboyant is een vlinderbloem die oorspronkelijk uit Madagascar komt, maar daar tegenwoordig vrij zeldzaam is, terwijl de boom wel veel als sierboom wordt geplant in de rest van de tropen. Met de opvallende bloemen heeft de flamboyant inderdaad een flamboyante uitstraling!

De begonia cucullata komt oorspronkelijk voor in verschillende delen van Zuid-Amerika. Deze plant bloeit 's zomers en in warme klimaten zelfs het hele jaar door. De begonia cucullata kan tot 1 m hoog worden, maar kan ook juist gaan kruipen en zo als bodembedekker gebruikt worden. Het toevoegsel 'cucullata' in de Latijnse naam betekent 'met een kap' of 'lijkend op een kap'.

In de Himalaya's worden stoute jongens gebruikt als ''levende hekken'' in bijvoorbeeld de veehouderij of om grenzen van gebieden aan te geven. Stoute jongens wordt ook in veel gebieden gekweekt als decoratieve plant vanwege de opvallende bloemen, die bovendien vlinders aantrekken. De plant is erg giftig: honden, katten en mensen zouden zijn gestorven na het eten ervan.

Scadoxus Multiflorus is een plantensoort die inheems is in Afrika. Scadoxus Multiflorus wordt ook wel de "Poederkwast" genoemd.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

Er bestaan volgens sommigen wel duizenden soorten solanum campylacanthum. Omdat hun kenmerken nogal verschillen is het soms lastig om dit geslacht te herkennen. Solanum campylacanthum zijn in de hele wereld te vinden, zowel in het wild als gecultiveerd. Terwijl sommige van deze soorten erg giftig zijn, worden andere, zoals tomaten, aubergines en aardappelen, veel gegeten.

De vaste lupine hoort bij de familie van vlinderbloemigen. Het is niet alleen een mooie tuinplant, maar wordt ook gebruikt om het stikstofgehalte in de bodem te verhogen, zodat andere planten beter kunnen groeien. De zaden van de plant werden vroeger als voedsel gebruikt. In lupine herken je het woord ‘lupus’, de Latijnse naam voor ‘wolf’, daarom werden de zaden ook wel wolfsbonen genoemd. Tegenwoordig worden er vleesvervangers gemaakt van de zaden.

Moringaboom (Moringa oleifera) is een snelgroeiende loofboom die indrukwekkende hoogten kan bereiken. In zijn geboorteland India wordt de moringaboom gekweekt en geoogst voor zijn fruit en bladeren. Deze componenten van de boom worden vervolgens gebruikt als een bron van voedsel. Olie gewonnen uit de boom kan worden gebruikt in cosmetica.

Parkinsonia Aculeata werd vroeger vanwege de doornen vaak gebruikt als natuurlijke afscheiding. Het broze hout is makkelijk te bewerken en wordt soms gebruikt als stookhout en voor de productie van houtskool en papier. De plant, die rond 1900 in Australië werd geïntroduceerd, geldt daar nu als invasieve soort.

Palissanderboom is bij velen geliefd vanwege zijn spectaculaire, paarse bloemen, die bovendien lang blijven staan. Deze boom is dan ook vanuit Zuid-Amerika naar allerlei landen verscheept om daar aangeplant te worden. In Zuid-Afrika en Australië wordt hij echter als invasief beschouwd, omdat hij door zijn snelle groei inheemse planten verdringt.

Senna siamea zijn inheems in de tropische gebieden van de wereld en kunnen kruidplanten, struiken en kleine bomen zijn. Alle soorten hebben gele bloemen die in trossen bij elkaar groeien. Sommige soorten senna siamea worden gebruikt als sierplanten in de landschapsarchitectuur, vanwege hun uiterlijk en het feit dat ze vlinders aantrekken.

Finger millet komt oorspronkelijk uit de hooglanden van Ethiopië en Oeganda. Interessante gewaskenmerken van vingergierst zijn het vermogen om de teelt op hoogten boven 2000 m boven de zeespiegel te weerstaan, de hoge droogtetolerantie en de lange opslagtijd van de korrels.

De zamioculcas zamiifolia, ook wel ZZ-plant genoemd, is een stoere, heldergroene kamerplant die wel tegen een stootje kan. Als je bedenkt dat hij uit ruige, rotsachtige gebieden in Afrika komt, dan is voor hem een plaatsje in een willekeurige woonkamer in Nederland geen probleem. Dus zelfs voor personen die echt geen groene vingers hebben, is deze plant uit Zanzibar een geschikte huisgenoot.