De uit het zuiden van Zuid-Amerika afkomstige bellenplant is inmiddels ook genaturaliseerd in delen van Australië. Hij doet het voor een tropische plant verrassend goed in koudere klimaten. Je ziet deze plant vaak terug in subtropische tuinen. Ook is de bellenplant favoriet in hangmanden op terrassen of balkons.

Cassave (Manihot esculenta) komt uit Zuid-Amerika, maar is voor veel volkeren over de hele wereld een belangrijke bron van koolhydraten geworden. Dit geldt vooral in gebieden met lage inkomens, omdat het goedkoop is om te verbouwen. Alleen als hij goed gekookt is, is de zetmeelrijke wortel eetbaar. De rest van de plant is giftig als hij wordt gegeten. De natuurlijke zetmelen van Cassave zijn ook nuttig in wasproducten, en het wordt ook onderzocht als een bron van biobrandstof.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

De hosta is een favoriet van tuiniers, omdat deze planten erg makkelijk groeien, mooie bladeren hebben en heerlijk ruikende bloemen. De bladeren kunnen verschillende patronen hebben in diverse groentinten, goud, grijs en blauw. Ook de vorm van de bladeren kan verschillen. Helaas zijn slakken ook dol op de bladeren van de hosta!

De stippenplant is een gevlekte begonia met vrolijk gekleurde bloemen. Deze steeds populairder wordende kamerplant houdt van veel licht, maar niet van direct zonlicht. Het sap van de stippenplant is naar verluidt giftig voor mens en dier.

De vruchten van de avocado (Persea americana) zijn door het hoge vetgehalte en de vele mineralen ontzettend voedzaam. Ze vormen niet alleen een belangrijk onderdeel van de Mexicaanse keuken, maar worden ook daarbuiten veel en graag gegeten. Advocaat, een Nederlandse eierllikeur is gebaseerd op een geel Antilliaans drankje dat gemaakt werd van avocado's. Door zeevaarders werd het van de Antillen naar Nederland gebracht. Omdat er hier toendertijd geen avocado's verkrijgbaar waren, werden eieren gebruikt om een drankje met dezelfde kleur te maken.

De Latijnse naam van de tuinanjer, Dianthus caryophyllus, is een samenvoeging van de woorden dios (goddelijk) en anthos (bloem). De Grieken en Romeinen maakten al hoofdkransen van deze 'goddelijke bloem'. De tuinanjer kan al vroeg in de lente gezaaid worden en bloeit in de zomer met heerlijk geurende bloemen. Deze kruidachtige plant heeft het liefst een plekje in de volle zon.

De tropische episcia cupreata is met zijn felgekleurde rode bloemen en generfde bladeren een geliefde kamerplant. Hij doet het vooral goed in relatief warme omgevingen met een hoge luchtvochtigheid. Let op: episcia cupreata kan wol- en bladluizen aantrekken.

De kalanchoe is een zeer reproductieve plant. Ze heeft kleine, vlinderachtige, adventieve knoppen die op de bladranden groeien en bij de minste aanraking vallen. Deze zaailingen groeien op de grond snel uit tot nieuwe planten. De kalanchoe heeft de neiging andere planten te verdringen, dus het is het beste om haar alleen te planten en niet in een pot met andere planten.

Pentas ( Pentas lanceolata ) komt oorspronkelijk uit het oosten van Afrika en het Midden-Oosten. Daar werden de bloemen gebruikt om verf mee te maken, die met name gebruikt werd als make-up. Pentas is een ideale plant voor vlinderliefhebbers, omdat de roze, witte, paarse of rode bloemen een enorme aantrekkingskracht hebben op vlinders.

Disocactus ackermannii is een tropische cactus die als kamerplant verkrijgbaar zou zijn. Maar over de naam is echter wel wat te doen, want in de handel worden vaak kruisingen van de 'disocactus phyllanthoides' en de 'Disocactus speciosus' als disocactus ackermannii verkocht.

De jadeplant is een vetplant met kenmerkende groene blaadjes en komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, vandaar dat hij van de zonnige en lichte plekken in huis houdt. De plant zou geluk, voorspoed en rijkdom brengen en wordt daarom ook wel geldplant genoemd.

Groot afrikaantje komen oorspronkelijk niet uit Afrika, zoals de naam doet vermoeden, maar uit Mexico en Midden-Amerika. De lange bloeitijd (mei-oktober) zorgt ervoor dat dit een gewilde plant is in siertuinen. Deze plant kan ook aaltjes bestrijden, maar niet zo goed als zijn familielid Tagetes patula.

De pluim van de tropische pluimhanenkam bestaat uit tal van kleine bloemetjes. Dankzij haar kleurrijke bloemen met een bijzondere vorm, is dit een populaire tuinplant. De bladeren van de pluimhanenkam worden in sommige delen van Afrika gegeten als groente.

De kalanchoe blossfeldiana (Kalanchoe blossfeldiana) komt oorspronkelijk uit Madagascar en is sinds de jaren 30 een populaire huisplant. Andere vetplanten worden meestal gekweekt vanwege hun interessante bladeren, maar de Kalanchoe blossfeldiana wordt gewaardeerd voor haar kleurrijke bloemen in de herfst en winter. Daarom wordt deze plant vaak als cadeau gegeven tijdens de feestdagen, waar haar tweede naam "Kerst Kalanchoë" vandaan komt. Ze is giftig voor huisdieren.

De dahlia was al geliefd bij de Azteken in Midden-Amerika en is de nationale bloem van Mexico. In Nederland kwam de bloem vroeger veel voor in moestuinen bij boerderijen. Het bijzondere van deze bloem is dat hij geen geur afgeeft. Dat hij toch bijen en insecten aantrekt komt enkel en alleen door zijn uitbundige kleurenpracht.

De bougainvillea is vernoemd naar een Franse zeevaarder, die de soort ontdekte tijdens een expeditie in de 18e eeuw. Er zijn verschillende soorten, waarvan de bloemen wit tot paars kunnen zijn. Hij werd van oudsher gebruikt in oranjerieën en staat tegenwoordig veel in tuinen als kuipplant, omdat hij niet winterhard is.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

Het kruidje-roer-mij-niet (Mimosa pudica) dankt zijn naam aan een interessant fenomeen. Bij de minste aanraking (zelfs door de wind) vouwt het blad zich dicht en beweegt richting de stam. Dit gebeurt bij temperaturen boven de 18 ℃. Kruidje-roer-mij-niet wordt ook wel gebruikt als benaming voor lichtgeraakte personen.

De plant wordt 15-25 cm hoog en bloeit van juni tot in de herfst met lila, zelden witte,bloemen. De stengels liggen meestal op de grond en zijn ruw. De bladeren zijn aan de rand ook ruw en staan onderaan de stengel in kransen van vier en hoger op de stengel in kransen van zes. De vruchten hebben zes kelktanden.