De varens van het geslacht davallia denticulata zijn inheems in de meeste tropische gebieden ter wereld. Verschillende soorten worden als kamerplanten gehouden of hebben hun weg naar tuinen gevonden. In de late herfst en winter verliezen deze varens al hun groen voordat ze een sluimerperiode ingaan.

Frangipani (Plumeria obtusa) is een plantensoort die afkomstig is uit West-Indië en elders is genaturaliseerd. De frangipani wordt gekweekt voor zijn opvallende, aromatische bloemen, en in Cambodja worden de bloesems gebruikt in religieuze offers. Deze plant wordt het meest gekweekt in Zuidoost-Azië.

De palmvaren is een pracht van een plant, die in Nederland en België als kamerplant verkocht wordt. De naam van de plant klopt niet helemaal, want het is geen palm. Maar hij lijkt er wel verdacht veel op. Let op als er kinderen of dieren in huis wonen; de plant is namelijk giftig.

Frangipani (Plumeria alba) is een bladverliezende struik die inheems is in Midden-Amerika en het Caribisch gebied. Hij wordt het meest gekweekt in Zuidoost-Azië. Frangipani is de nationale bloem van Laos. In Laos is deze soort een symbool van geluk en wordt Dok Champa genoemd. Frangipani wordt vaak gekweekt als sierplant, vooral in Cambodjaanse pagodes.

Het is een eerstejaars kruidachtige plant waarvan de stengel zich over de grond uitstrekt. Hoogte kan oplopen tot 30 tot 90 cm. De stengel heeft grof haar dat over het hele oppervlak groeit, op een gevorkte manier vertakt vanaf de basis en wortel schiet bij elk knooppunt. De bladeren hebben een onderscheidende bladsteel en het blad is 2,5-8 cm lang en 1,2-4,5 cm breed. Het heeft een ovale tot ovale ovale vorm met een stompe punt en een basis die geleidelijk smaller wordt tot een hartvorm. De bladeren hebben golvende randen. Er zijn haren aan beide kanten van de bladeren en de schede is vliezig en 1 tot 2 cm lang, met veel staande haren. De bloemen hangen in juli-oktober. Het schutblad dat de bloem omhult, heeft een kort handvat en heeft een waaiervormig tot peervormig haar. Aan de voet van de schutbladen zijn beide zijden samengevoegd tot een trechter. De bloemen zijn iets kleiner dan de communis en de blauwe bloembladen zijn ongeveer 4 tot 5 mm lang. In de herfst worden gesloten bloemen vaak ondergronds gebruikt.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

Wanneer je de bladeren van de peperomia Pellucida licht kneust, komt er een milde mosterdgeur vrij die bij het uittrekken zelfs astma kan veroorzaken. De plant is gevoelig voor wolluis en slakken eten de bladeren graag. De tropische plant groeit gemakkelijk op stijle en harde ondergronden zoals muren en daken, maar doet het ook prima in een pot.

Japanse Boeddahden is een conifeer met kegelvruchten met schubben, die opzwellen, rood kleuren en vlezig worden wanneer ze volgroeid zijn. Dit is een boom die hoog wordt aangeschreven in feng shui en daardoor in het oosten voor veel geld wordt verhandeld. Hij kan ook goed als bonsai worden gekweekt.

De sinningia speciosa (Sinningia speciosa) is een tropische plant, die hier als kamerplant wordt gehouden. Hij heeft dan, net als in de tropen, een hoge luchtvochtigheid, veel licht en warmte nodig. Uit de knollen van deze plant groeien bladeren zonder stengels.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

Amphicarpaea bracteata is een peulvrucht die ook wel bospinda wordt genoemd. Amphicarpaea bracteata is inheems in bosgebieden in het oosten van Noord-Amerika. De wortels en ondergrondse zaden zijn eetbaar wanneer ze gekookt worden.

De kleine rode vruchten van wasmalve zijn een bron van voedsel voor allerlei dieren, waaronder vogels. De bloemen zijn altijd een beetje weggedraaid van het licht en openen zich nooit helemaal. Hij doet het goed in potten en in de schaduw.

Cyperus brevifolius (Cyperus brevifolius) is een overblijvend kruid dat bloeit van de lente tot de herfst en in de winter in rust gaat. De groene bloemen staan op driehoekige stengels. Het is inheems in tropische gebieden maar is ook gevonden in andere warme streken. Het is zeer veerkrachtig en produceert een overvloed aan zaden, en wordt beschouwd als een onkruid wanneer het opduikt in gazons en gecultiveerde gebieden.

De stengels worden 1-2 meter lang. De bladeren zijn gerangschikt in kransen van twee tot acht rond de stengel, elk blad 5 tot 20 mm lang en 0,7-2 mm breed, met kartelingen of kleine stekels langs de bladranden; de bladhoofdnerf is vaak roodachtig als hij vers is. Het is eenhuizig (soms tweehuizig), met mannelijke en vrouwelijke bloemen afzonderlijk geproduceerd op een enkele plant; de bloemen zijn klein, met drie kelkbladen en drie bloemblaadjes, de bloemblaadjes 3 tot 5 mm lang, transparant met rode strepen.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

Het is een groenblijvende grote struik of een kleine tot middelgrote boom die tot 15 m lang wordt. De bladeren zijn 15 tot 36 cm lang, met een opvallend gegolfd oppervlak met ingeprente nerven. De bloemen zijn groot, 15 tot 20 cm diameter, met vijf witte bloemblaadjes en talloze gele meeldraden. De vrucht is een aggregaat van 5 tot 12 cm diameter van 15 tapijten, waarbij elke carpel vijf zaden bevat die zijn ingebed in een eetbare maar vezelige pulp.

De bladbegonia (Begonia rex) is een zeer geliefde kamerplant vanwege de bijzondere veelkleurige bladeren die soms wel een metaalachtige glans lijken te hebben. Deze begonia bloeit, maar heeft minder opvallende bloemen dan andere soorten begonia's. De plant groeit gemakkelijk van stekjes of soms zelfs een enkel blad.

Nephrolepis Cordifolia heeft zich dankzij de mens over het grootste deel van de planeet weten te verspreiden. Hij groeit op levende organismen zonder daar voedsel aan te onttrekken. Hij verschilt van alle andere soorten varens door de knolvormige structuren die hij onder de grond vormt.

Vanwege zijn handvormige bladeren wordt de schefflera in Nederland vaak vingerplant genoemd. In China wordt van de bladeren van de plant gezegd dat ze als een soort paraplu bescherming bieden aan de omgeving. Ook in de Engels naam Dwarf umbrella tree (dwerg parasolboom) zie je dit terug.

Psilotum Nudum is een varen die verspreid over de wereld voorkomt, met name in subtropische en tropische gebieden. De planten kunnen op verschillende plekken voorkomen, zoals op rotsen, in moerassen en in bosrijke gebieden. Deze soort varens wordt beschouwd als één van de oudste bestaande soorten.