De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

De geluksplant (Cordyline fruticosa) is een exotische plant met opvallend gestreepte bladeren. Hij speelt een belangrijke rol in de cultuur van diverse volken uit Oceanië. De plant zou spirituele krachten hebben en wordt gebruikt bij verschillende rituelen en als decoratie. De plant wordt ook gebruikt voor het maken van kleurstoffen.

De oleander is een veelkleurige struik uit het Middellandse Zeegebied die niet van de Nederlandse winters houdt. Vandaar dat hij in ons land vooral gebruikt wordt om in de zomer een mediterrane sfeer te creëren op terrassen en balkons en als het kouder wordt weer naar een warm plekje binnenshuis verplaatst wordt. Pas wel op met kinderen en huisdieren, want de plant is zeer giftig.

Boom of struik tot 25 m. De latex van Ficus septica is karakteristiek geel. Bladeren en bladstelen zijn beide kaal. Bladeren zijn symmetrisch, elliptisch tot langwerpig. Vijgen groeien vaak in paren, maar kunnen solitair zijn of in groepen van maximaal vier. Vijgen zijn depressief-bolvormig tot ellipsoïde, de top is vlak of concaaf. Zeven tot twaalf ribben richting ostiole. Op de vervaldag verschijnen witachtige tot geelachtige stippen op de vijg.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De nestvaren (Asplenium nidus) is een groenblijvende varen met opvallende bladeren, die schuin omhoog groeien in de vorm van een vaas. Het centrum wordt als 'nest' aangeduid, omdat hieruit steeds weer nieuwe bladeren opkomen. De nestvaren is een epifytische soort die zichzelf in zijn natuurlijke habitat en andere, warmere klimaten in bomen wortelt.

De frederiksbloem, die ook koningsbloem genoemd wordt, trekt bij uitstek vlinders aan. Monarchlarven houden van de sappige bladeren en gebruiken de bloem om hun eieren op te leggen. De frederiksbloem is een populaire sierplant en snijbloem. Pas wel op als de stengels of bladeren worden gebroken, want dan komt er een giftig melkachtig sap uit dat oogletsel kan veroorzaken en de huid kan irriteren.

Crassocephalum crepidioides is een eniszins sappig kruid dat tot 1.8 m hoog kan worden. De plant heeft slijmachtige en vlezige bladeren, en de stengels worden als groente gegeten. Het is prominent aanwezig in tropisch Afrika.

De hoge zonnebloem (Helianthus annuus) met zijn grote, felgele bloemen is zeer herkenbaar en staat prachtig als sierplant in tuinen of in de vaas. De bloemhoofden draaien elke dag mee met de zon en draaien 's nachts terug naar het oosten. Zonnebloempitten worden gegeten als snack en gebruikt als grondstof voor zonnebloemolie. Ook vogels zijn dol op de pitten!

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

Ipomoea pes-caprae is een uitgestrekte vaste plant, die vaak grote gebieden bedekt; komt voort met een lange achterstand, vaak enkele meters lang, wortels op de knooppunten, kaal. Het heeft roze bloemblaadjes met een donkerder centrum.

Het is een grote struik die tot 13 voet lang wordt. Het heeft trossen wasachtige bloemen die wit of lavendel van kleur zijn. Elke bloem bestaat uit vijf puntige bloembladen en een kleine "kroon" die uit het midden oprijst en de meeldraden vasthoudt. De plant heeft ovale, lichtgroene bladeren en melkachtige stengel.

Hertshoornvaren wordt tot 90 cm hoog en 80 cm breed. Deze plant absorbeert water niet alleen via de wortels maar ook via de bladeren, dus een constante vochtigheid is essentieel voor de groei. De hertshoornvaren komt voor in en nabij regenwouden.

De waringin wordt in het Nederlands ook wel treurvijg of ficus genoemd. De naam waringin komt uit Indonesië, daar geeft men aan deze plant een bijzondere betekenis omdat hij een verbinding tot stand zou brengen tussen de spirituele wereld en de aardse wereld.

De stengels zijn dun en draadachtig, bedekt met minuscule plakkerige gele haren. Oudere stengels worden houtachtig. De bladeren zijn drie- tot vijflobbig en stroperig harig. De bloemen zijn wit tot licht crèmekleurig, ongeveer 5 tot 6 cm diameter. De vrucht is bolvormig, heeft een diameter van 2 tot 3 cm, is geel-oranje tot rood als hij rijp is en heeft tal van zwarte zaden ingebed in de pulp; de vruchten worden gegeten en de zaden verspreid door vogels.

Roze maagdenpalm komt van origine alleen in Madagaskar voor, maar wordt daar nu bedreigd. In Nederland wordt de plant vaak gebruikt als kamerplant of eenjarige buitenplant. De plant maakt de stoffen vinblastine en vincristine aan, die gebruikt worden in bepaalde medicijnen. Hij kan goed tegen de zon, maar kan wel zo af en toe wat extra mest gebruiken. De bloeiperiode is van juni tot september.

De zoetzak staat bekend om zijn eetbare vrucht, de suikerappel, die je vooral aantreft op tropische markten. De vrucht bevat veel vitamines; er wordt gezegd dat je met een suikerappel al driekwart van je dagelijkse benodigde hoeveelheid fruit binnen krijgt. De zoetzak wordt verbouwd in (sub)tropische gebieden wereldwijd, waar hij zich gemakkelijk verspreidt.

Het is een meerstammige struik tot 100 centimeter lang in open gebieden. De plant is harig en klierachtig. De bladeren zijn tegenover, driehoekig tot elliptisch met gekartelde randen. Bladeren zijn 4 tot 10 cm lang en 1 tot 5 cm breed (tot 10,1 x 5,1 cm). Bladstelen zijn 1 tot 4 cm lang. De witte tot lichtroze buisvormige bloemen zijn in pluimen van 10 tot 35 bloemen die zich aan de uiteinden van takken vormen.

Van het witte sap dat bij inkeping van de bast vrijkomt uit de indische rubberboom werd vroeger rubber gemaakt, maar daar wordt nu de Braziliaanse rubberboom voor gebruikt. Als kamerplant blijft de indische rubberboom kleiner dan op de plantage, maar hij moet wel op een plek staan waar groei mogelijk is. Als je hem toch moet bijsnoeien, houd er dan rekening mee dat het witte sap irriterend is voor de huid en giftig voor huisdieren.

De boom produceert het ganse jaar vijgen; gemiddeld 4,76 oogsten per jaar. Uit eenzelfde syconium van een vijg ontwikkelen zich asynchroon zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen. Bestuiving kan enkel gebeuren door de wespensoort Ceratosolen fusciceps Mayr 1885, die haar eieren legt in de vijgen. Deze "vijg-wesp"-afhankelijkheid is typisch voor Ficus-soorten.