De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

Welriekende Ganzenvoet (Dysphania ambrosioides) is inheems in tropische delen van Noord- en Zuid-Amerika. Zowel de bladeren als de stengels hebben kleine klieren die een vieze geur afgeven. Het is een kruid dat langs de zijkanten van wegen en beekbeddingen groeit.

Door de naam van deze klimplant zal het je vast niet verbazen dat de bloemen te herkennen zijn aan de zwarte cirkel in het midden, waardoor de bloem aan een oog doet denken. Naast klimmen kan de suzanne-met-de-mooie-ogen prachtig hangen.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

Wanneer je de bladeren van de peperomia Pellucida licht kneust, komt er een milde mosterdgeur vrij die bij het uittrekken zelfs astma kan veroorzaken. De plant is gevoelig voor wolluis en slakken eten de bladeren graag. De tropische plant groeit gemakkelijk op stijle en harde ondergronden zoals muren en daken, maar doet het ook prima in een pot.

De amerikaanse amberboom wordt al meer dan 3 eeuwen als sierboom in Europa gebruikt. De bladeren lijken op die van de esdoorn, maar hebben een gespreide stand. De boom is in de herfst zeer kleurrijk, met dieprood, geel en oranje blad. Zowel de hars als het hout worden in de VS commercieel gebruikt.

De kalanchoe is een zeer reproductieve plant. Ze heeft kleine, vlinderachtige, adventieve knoppen die op de bladranden groeien en bij de minste aanraking vallen. Deze zaailingen groeien op de grond snel uit tot nieuwe planten. De kalanchoe heeft de neiging andere planten te verdringen, dus het is het beste om haar alleen te planten en niet in een pot met andere planten.

Rond 1900 werd er in Nederland 3600 ha als stoppelgewas verbouwd, vaak na rogge. Voor groenbemesting is er ook reuzenspurrie (Spergula maxima of Spergula arvensis subsp. arvensis var. maxima), die grovere stengels heeft. Spurrie kan gezaaid worden van eind juli tot eind augustus, maar reuzenspurrie tot half augustus.

Echte Sisal , Agave sisalana , bestaat uit een rozet van zwaardvormige bladeren van ongeveer 4,9 - 6,6 voet lang. Jonge bladeren kunnen een paar minuten tanden langs hun marges hebben, maar verliezen ze als ze volwassen worden. De sisal plant heeft een levensduur van 7-10 jaar en produceert meestal 200-250 commercieel bruikbare bladeren.

Kleine trosbraam (Rubus allegheniensis) is een bladverliezende struik die endemisch is in Noord-Amerika. Deze wilde plant komt vaak voor op open plekken en bosranden. De vruchten zijn eetbaar en hebben een zoete, licht kruidige smaak. De vruchten worden meestal rauw gegeten, maar ze kunnen ook gekookt of gedroogd worden.

De gemiddelde hoogte voor de Verbesina occidentalis is 1 m lang. Het heeft gele schijfbloemen. Het aantal straalbloemen varieert van twee tot vijf bloemblaadjes. De bloemen zijn schaars en zijn niet gelijkmatig gerangschikt rond de kop van de bloem. De bladeren zijn tegenovergesteld in opstelling. De bladeren zijn breed en ovaal van vorm. De bladeren zijn meestal 6 tot 12 cm lang. De breedte van de bladeren is meestal 8 tot 16 cm breed.

De kleine rode vruchten van wasmalve zijn een bron van voedsel voor allerlei dieren, waaronder vogels. De bloemen zijn altijd een beetje weggedraaid van het licht en openen zich nooit helemaal. Hij doet het goed in potten en in de schaduw.

Rozemarijn is een wintervast kruid dat in vele culturen van oudsher een symbool van vriendschap en trouw is. Vaak werd een takje meegegeven aan mensen die op reis gingen. het werd ook in trouwrituelen gebruikt.

De vruchten van de watermeloen (Citrullus lanatus) worden al duizenden jaren gegeten. Omdat watermeloenen voor meer dan 90 procent uit water bestaan, kunnen woestijnvolkeren in de Kalahariwoestijn zes weken lang overleven op alleen wilde watermeloen. Ook de zaden zijn eetbaar en worden in China en Vietnam gegeten bij nieuwjaarsvieringen.

Cyperus brevifolius (Cyperus brevifolius) is een overblijvend kruid dat bloeit van de lente tot de herfst en in de winter in rust gaat. De groene bloemen staan op driehoekige stengels. Het is inheems in tropische gebieden maar is ook gevonden in andere warme streken. Het is zeer veerkrachtig en produceert een overvloed aan zaden, en wordt beschouwd als een onkruid wanneer het opduikt in gazons en gecultiveerde gebieden.

In de Himalaya's worden stoute jongens gebruikt als ''levende hekken'' in bijvoorbeeld de veehouderij of om grenzen van gebieden aan te geven. Stoute jongens wordt ook in veel gebieden gekweekt als decoratieve plant vanwege de opvallende bloemen, die bovendien vlinders aantrekken. De plant is erg giftig: honden, katten en mensen zouden zijn gestorven na het eten ervan.

Lampenpoetser (Liatris spicata) is bijzonder genoeg een familielid van het Madeliefje. Vlinders zijn dol op deze plant in de tuin, maar de bloemen doen het ook goed als snijbloemen. De larven van de liatrisboormot boren gaten in de plant voordat ze zich verpoppen.

Jambolan is een olijvensoort. De vruchten van de plant groeien in tientallen als trossen bij elkaar. Wilde jambolan veroorzaakt vaak problemen voor andere soorten planten in zijn omgeving. In de Indische mythologie wordt jambolan bewonderd door de god Boeddha.

Scadoxus Multiflorus is een plantensoort die inheems is in Afrika. Scadoxus Multiflorus wordt ook wel de "Poederkwast" genoemd.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.