Kafferkoren is een graan dat al eeuwen lang als belangrijke bron van voedsel wordt gebruikt, vooral in Afrika en India. Uit het graan van de plant wordt ook siroop gemaakt, die in zuidelijk Noord-Amerika lange tijd populair was als zoetstof. Tegenwoordig is de plant populair omdat het graan glutenvrij is. Kafferkoren heeft de eigenschap te kunnen stoppen met groeien gedurende een droge periode en de groei te hervatten wanneer er weer voldoende vocht in de bodem zit.

Doordat de plant speciaal gekweekt wordt om de bladeren is het een cultuurgewas geworden. Bladeren worden gebruikt als de gelijknamige drug qat. Het kauwen van de bladeren geeft een licht stimulerend effect.

Deze goudsbloemsoort kan 0,6 tot 2 m lang worden.

Xanthium spinosum is een eenjarig kruid dat een slanke stengel produceert tot 1 m hoog of iets groter. Het wordt met tussenpozen bekleed met zeer lange, scherpe, geelachtige stekels die meer dan 3 cm lang kunnen zijn en kunnen worden verdeeld in twee of drie afzonderlijke stekels. bladeren zijn verdeeld in lineaire of lansvormige lobben, elk tot 10 cm of 12 cm lang en donkergroen of grijsachtig aan de bovenkant met een witte onderkant.

Frangipani (Plumeria obtusa) is een plantensoort die afkomstig is uit West-Indië en elders is genaturaliseerd. De frangipani wordt gekweekt voor zijn opvallende, aromatische bloemen, en in Cambodja worden de bloesems gebruikt in religieuze offers. Deze plant wordt het meest gekweekt in Zuidoost-Azië.

Euphorbia heterophylla groeit tussen 30 cm en 1 m lang en heeft holle stengels die vertakt of eenvoudig kunnen zijn met hoekige ribben. De onderste bladeren zijn afwisselend, terwijl de bovenste bladeren tegenovergesteld zijn en meestal een witachtige of felrode basis hebben. De stengel straalt een giftige melkachtige witte latex uit. Ze hebben geen bloemblaadjes, de rode kleur maakt deel uit van de kleuring van de jonge bladeren. De vruchten zijn kleine, gesegmenteerde capsules.

Het is een eerstejaars kruidachtige plant waarvan de stengel zich over de grond uitstrekt. Hoogte kan oplopen tot 30 tot 90 cm. De stengel heeft grof haar dat over het hele oppervlak groeit, op een gevorkte manier vertakt vanaf de basis en wortel schiet bij elk knooppunt. De bladeren hebben een onderscheidende bladsteel en het blad is 2,5-8 cm lang en 1,2-4,5 cm breed. Het heeft een ovale tot ovale ovale vorm met een stompe punt en een basis die geleidelijk smaller wordt tot een hartvorm. De bladeren hebben golvende randen. Er zijn haren aan beide kanten van de bladeren en de schede is vliezig en 1 tot 2 cm lang, met veel staande haren. De bloemen hangen in juli-oktober. Het schutblad dat de bloem omhult, heeft een kort handvat en heeft een waaiervormig tot peervormig haar. Aan de voet van de schutbladen zijn beide zijden samengevoegd tot een trechter. De bloemen zijn iets kleiner dan de communis en de blauwe bloembladen zijn ongeveer 4 tot 5 mm lang. In de herfst worden gesloten bloemen vaak ondergronds gebruikt.

Frangipani (Plumeria alba) is een bladverliezende struik die inheems is in Midden-Amerika en het Caribisch gebied. Hij wordt het meest gekweekt in Zuidoost-Azië. Frangipani is de nationale bloem van Laos. In Laos is deze soort een symbool van geluk en wordt Dok Champa genoemd. Frangipani wordt vaak gekweekt als sierplant, vooral in Cambodjaanse pagodes.

Peganum harmala kan ongeveer 3 voet lang worden, maar normaal is het ongeveer 1 voet lang. De bladeren zijn afwisselend, zittend en hebben borstelig, 0,06-0,10 in lange stippen aan de basis. De bloemen zijn wit of geelachtig wit, en zijn ongeveer Diameter 2 tot 3 cm . Groenachtige aderen zijn zichtbaar in de bloembladen. Ze hebben een draadachtige, 1,2 cm lange steel.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

De koebraam (Rubus ulmifolius) is net als andere bramen een stekelige struik met witte en roze bloemetjes, die zich snel verspreidt en waaraan de bekende zwarte vruchten groeien. In tegenstelling tot andere braamsoorten is deze vrij zeldzaam in Nederland.

Echte Sisal , Agave sisalana , bestaat uit een rozet van zwaardvormige bladeren van ongeveer 4,9 - 6,6 voet lang. Jonge bladeren kunnen een paar minuten tanden langs hun marges hebben, maar verliezen ze als ze volwassen worden. De sisal plant heeft een levensduur van 7-10 jaar en produceert meestal 200-250 commercieel bruikbare bladeren.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

Het onderscheidt zich door zijn dikke, geelgeknoopte onderstam. De stengel is paarsachtig en harig boven de grond en geel onder de grond waar hij aansluit op de gele wortelstok. De plant draagt twee handvormige, harige bladeren met 5-7 dubbelgetande lobben en enkele, kleine, onopvallende bloemen met groenachtig witte meeldraden in de late lente. In de zomer draagt hij een enkele bes ter grootte van een grote framboos met 10-30 zaden.

De kleine rode vruchten van wasmalve zijn een bron van voedsel voor allerlei dieren, waaronder vogels. De bloemen zijn altijd een beetje weggedraaid van het licht en openen zich nooit helemaal. Hij doet het goed in potten en in de schaduw.

Cotyledon orbiculata (Cotyledon orbiculata) is een Zuid-Afrikaanse vetplant, die voor veel dieren licht giftig is. In Nieuw-Zeeland wordt deze plant inmiddels als agressief onkruid gezien en mag deze niet meer aangeplant worden.

Schapenzuring ( Rumex acetosella ) is een wintervaste bloeiende plant. Vroeger geloofde men dat er een kracht in het zaad van deze plant school. Als je een paar zaadjes in je muts of hoed verwerkte zou je vijanden op afstand pijn kunnen doen. Het is het proberen waard natuurlijk.

De flamboyant is een vlinderbloem die oorspronkelijk uit Madagascar komt, maar daar tegenwoordig vrij zeldzaam is, terwijl de boom wel veel als sierboom wordt geplant in de rest van de tropen. Met de opvallende bloemen heeft de flamboyant inderdaad een flamboyante uitstraling!