Maak een foto voor directe plantidentificatie en krijg snel inzicht in ziektepreventie, behandeling, giftigheid, verzorging, toepassingen, symboliek en meer.
Ook bekend als: Aronsstaf, Kalfsvoet, Duivelsstokjes
De gevlekte aronskelk bevat giftige stoffen, waaronder calciumxalaatkristallen. De bloem van deze plant staat vooral bekend als grafbloem. Dit komt mogelijk doordat de bloem uit de scepter van Mozes' broer Aaron voortgekomen zou zijn. Tijdens de Middeleeuwen stond de gevlekte aronskelk ook symbool voor de Heilige Maagd Maria.
Maak een foto voor directe plantidentificatie en krijg snel inzicht in ziektepreventie, behandeling, giftigheid, verzorging, toepassingen, symboliek en meer.
Download de app gratis
Giftig voor mensen en huisdieren
Giftigheid
Meerjarig
Levensduur
Kruid
Planten Soort
Lente, Winter
Bloei Tijd
Herfst
Oogst Tijd
20 cm to 40 cm
Planten Hoogte
7 cm to 22 cm
Kroon Diameter
Groen
Bladkleur
Rood
Vruchtenkleur
Lente
Groeiseizoen
Gemiddeld
Groeipercentage
Op deze pagina
Afbeeldingen
Cultuur
Toxiciteit
Zorggids
Veelgestelde vragen
Veelvoorkomende ziekten
Foto's van Gevlekte aronskelk
Cultuur
Gebruik in de tuin
Gevlekte aronskelk is een bloeiende vaste plant die in de herfst helderrode en oranje bessen produceert. Het wordt gewaardeerd in bos- en schaduwtuinen vanwege zijn aantrekkelijke bloemen en kleurrijke bessen. Tuinders moeten ervoor zorgen dat de groei van deze soort via rhizomen gecontroleerd wordt, zodat het andere soorten in de tuinen waar het geplant is, niet overneemt. Gevlekte aronskelk wordt soms ook geplant in informele plattelandstuinen en langs perkjes met vaste planten.
Interessante Feitjes
Alle delen van de gevlekte aronskelk zijn giftig - vooral de bessen. De wortels kunnen echter worden geconsumeerd, maar alleen als ze goed gekookt zijn. De wortel werd historisch gezien omgevormd tot een drank voordat thee en koffie populair werden. Meer gebruikelijk was dat de wortel werd gebruikt om linnenzetmeel te maken. Sommige Engelse kloosters maakten hun linnen uitsluitend van gevlekte aronskelk.
Verkrijg snel plantenkennis met een foto
Maak een foto voor directe plantenidentificatie en leer over de naam, symboliek, interessante feiten, toepassingen en meer.
Download de app gratis
Toxiciteit
Gevlekte aronskelk vormt een ernstig toxiciteitsrisico voor mensen bij inname, wat leidt tot intense irritatie en zwelling in de mond en keel, resulterend in misselijkheid, braken en diarree. De plant is licht tot gematigdbes toxic voor katten en licht tot ernstig toxic voor honden, wat branderige pijn, gastro-intestinale problemen en moeite met slikken veroorzaakt. Extreme voorzichtigheid is geboden om accidentele inname te voorkomen.
Identificeer giftige planten in je tuin
Ontdek wat giftig is en wat veilig is voor mensen en huisdieren.
Water:
Gevlekte aronskelk gedijt in vochtige grond, zoals zijn inheemse bosomgeving, en heeft een constante vochtigheid nodig, hoewel het matig droogteresistent is. Wekelijks water geven bevordert zijn groei, vooral tijdens actieve seizoenen wanneer de waterbehoefte toeneemt. Het wordt vaak buitenshuis gekweekt als een kruidachtige vaste plant.
Voeding geven:
Voor gevlekte aronskelk toepassen een evenwichtige meststof elke 4-6 weken tijdens de actieve groei in de lente en de zomer, met een verminderde toepassing in de herfst en een pauze in de winter. Draag handschoenen om huidirritatie door sap te voorkomen. Zorg voor een gelijkmatige verdeling van de meststof en volg de instructies op het etiket voor optimale groei.
Snoeien:
Gevlekte aronskelk heeft gemarmerde bladeren en kapspatha's, en vereist minimale snoei van het vroege tot het late voorjaar. Richt je op het verwijderen van dode bladeren om de nieuwe groei te stimuleren. Houd de bodemvochtigheid op peil, vermijd overmatig snoeien en zorg voor een goede luchtcirculatie om het risico op ziekten te verminderen en de algehele gezondheid van de plant te ondersteunen.
Vermeerderen:
Gevlekte aronskelk is een bosplant met pijlvormige bladeren en kapvormige bloemen. Vermeerdering gebeurt door het zaaien van sporen uit rijpe bessen, waarbij koude stratificatie vereist is. Gebruik een goed doorlatende, humusrijke ondergrond voor de germinatie, waarbij een constante vochtigheid moet worden behouden. Zodra de zaailingen robuust zijn, kunnen ze voorzichtig worden verplant om wortelverstoring te minimaliseren.
Ontvang tips voor je planten.
Houd je planten gelukkig en gezond met onze gids voor bewatering, verlichting, voeding en meer.