Kluwenhoornbloem is licht toxisch wanneer het in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd en bevat saponinen in alle delen. Inname kan leiden tot buikklachten, waaronder diarree, braken en misselijkheid, vooral bij mensen met een lage tolerantie. Wanneer het tot thee wordt gemaakt, werkt het als een diureticum, waardoor de urineproductie toeneemt.

Kluwenhoornbloem groeit als onkruid in een groot deel van het oosten en westen van de Verenigde Staten, oosten van Canada en Mexico. Het kan worden gevonden in gazons, velden, tuinen en langs wegen. Het wordt als invasief beschouwd in de staten Alaska en West Virginia. Het is geen esthetisch aantrekkelijke plant en kan het visuele appel van de tuin verminderen. Aangezien zijn zaden kunnen groeien bij koele temperaturen, heeft het een concurrentievoordeel doordat het snel een nieuw gebied kan koloniseren voordat lentebloemen beginnen te groeien. Met een ondiep wortelstelsel kan het worden beheerd door handmatig trekken of toepassing van een herbicide.

Het beste seizoen om kluwenhoornbloem te verwijderen is in de lente, voordat het onkruid bloeit en zaden verspreidt. Deze plant verspreidt zich krachtig, dus het is essentieel om het in deze tijd onder controle te krijgen. Hier zijn enkele biologische of interessante methoden om dit onkruid te bestrijden: