Handjesgras kan lichte toxiciteit bij mensen veroorzaken als het in aanzienlijke hoeveelheden wordt gegeten, wat kan leiden tot maagklachten, diarree of overmatige urinelozing. Menselijke contacten ermee zijn echter zeldzaam vanwege het feit dat het voornamelijk in wilde of weilandgebieden groeit, en het heeft geen nauwe eetbare verwanten. Gevallen van vergiftiging zijn uiterst zeldzaam.

De handjesgras is een onkruid afkomstig uit Zuid-Europa. De zeer invasieve aard en weerstand tegen herbiciden hebben het de naam 'Duivelsgras' opgeleverd. Dit onkruid is geregistreerd als een invasief onkruid in meer dan zesennegentig landen, waaronder de Verenigde Staten, België, Australië en Zuid-Afrika. Het gras kan negatieve effecten hebben op astmapatiënten. In suikerriet, katoen, maïs en andere belangrijke gewassen is het bekend dat het de opbrengsten vermindert. Het herbergt ook een groot aantal plaaginsecten en plantenziekten, wat leidt tot verdere verliezen in gewasopbrengsten. Echter, dit onkruid helpt bij het verminderen van erosie. Het is ook gebruikt in religieuze erediensten. Indien nodig kan handjesgras worden behandeld met herbiciden of mechanische verwijdering.

De optimale tijd om handjesgras te beheren is in de lente of vroege zomer, voordat het de kans krijgt om zaad te zetten en wanneer de groei krachtig is.