Vergiftiging door europese Hanenpoot vindt plaats door het consumeren van bladeren en granen met een hoog stikstofgehalte. Hoewel europese Hanenpoot niet algemeen giftig is, kan het schadelijke nitraten accumuleren. Symptomen zijn onder andere blauwachtige huid, ademhalingsmoeilijkheden, misselijkheid, braken, diarree, uitdroging, snelle pols, duizeligheid, zwakte, coma en toevallen. Zuigelingen onder de vier maanden lopen het hoogste risico op ernstige ziekten.

Europese Hanenpoot is een lange, snelgroeiende onkruidgras dat voorkomt in de continentale Verenigde Staten en zuidelijk Canada, van Brits-Columbia tot Nova Scotia. Zijn habitats omvatten natte plaatsen in velden, akkerlanden en langs wegen. Het staat op de lijsten van invasieve soorten in Kentucky, Alaska en Oregon. De plant is een destructief onkruid van vele gewassen, waardoor opbrengsten verminderen en voedergewassen mislukken door het verwijderen van het meeste stikstof uit de bodem. Zijn hoge nitraatgehalte kan vee dat het eet vergiftigen. Om de groei te elimineren kunnen jonge planten gemakkelijk met de hand uit de grond worden getrokken, waarbij schoffelen, maaien en herbiciden effectieve alternatieven zijn.

Het beste seizoen om europese Hanenpoot te verwijderen is tijdens de late lente of vroege zomer. Dit onkruid moet worden verwijderd voordat het zijn bloeistadium bereikt, omdat het harder en veerkrachtiger wordt zodra het zaden begint te produceren.