Heksenmelk is gematigd toxisch voor mensen, waardoor roodheid, jeuk en ontsteking bij contact ontstaan, en is ernstig toxisch voor katten en honden bij inname, wat kan leiden tot symptomen zoals braken, diarree en lethargie. Onmiddellijke veterinaire zorg is cruciaal voor huisdieren. Tuinders moeten handschoenen dragen om contact met de plantensap te vermijden.

Heksenmelk komt als onkruid voor in de meeste delen van de Verenigde Staten en Canadese provincies, en is een bijzonder probleem in staten in de noordelijke en centrale Plains. Het groeit goed in weilanden, bosecosystemen, graslanden en langs wegen. Het is opgenomen in de staatswetten inzake invasieve soorten in Massachusetts, New York, Michigan en andere noordelijke staten van het Midwesten, evenals de meeste westelijke staten. Ook staat het op de invasieve lijst in Indiana en Kentucky. Het probleem met heksenmelk is dat het inheemse grassen verdringt en dankzij de uitgebreide wortels en vroege groei in de lente andere soorten overtreft in de strijd om licht, water en voedingsstoffen. Het is giftig voor vee en paarden, en het sap kan de huid irriteren. Controlemaatregelen omvatten branden, maaien, ploegen en het gebruik van herbiciden.

Het beste seizoen om heksenmelk te verwijderen is in de lente, voordat de plant volledig volwassen is en zaad produceert. Hier zijn enkele technieken die u kunt toepassen voor biologische onkruidbestrijding: