Wolfsmelk's bittere, giftige sappen irriteren de huid, ogen en veroorzaken ernstige spijsverteringsproblemen bij inname. Er is een risico op vergiftiging voor katten en honden die de plant kauwen of inslikken, wat kan leiden tot braken, diarree en lethargie. Draag handschoenen bij het hanteren van wolfsmelk en zoek onmiddellijk veterinaire hulp als huisdieren in contact komen met de plant.

Wolfsmelk is een veerkrachtige plant afkomstig uit de Middellandse Zee. Als onkruid staat het bekend om zijn agressieve groei, ernstige concurrentievermogen en vermogen om in verschillende omgevingen te gedijen, waardoor het een plaag is voor tuiniers. Het concurreert met omliggende planten om voedingsstoffen, zonlicht en ruimte, waardoor gewenste soorten vaak worden verstikt. Extra voorzichtigheid is geboden bij het kweken van wolfsmelk in je tuin, omdat het snel zijn omgeving kan binnendringen en domineren. De plant is ook schadelijk vanwege zijn melkachtige sap dat bij aanraking huidirritaties kan veroorzaken. Wolfsmelk verspreidt zich voornamelijk via zaden, die door wind, water en soms zelfs door dieren over een aanzienlijke afstand kunnen worden verspreid. Eenmaal gevestigd, kan wolfsmelk zich snel vermenigvuldigen en zijn diepe wortelstelsel maakt het moeilijk om volledig te verwijderen.

Het beste seizoen om wolfsmelk te beheersen is van laat in de winter tot vroeg in de lente, voordat het begint te bloeien en zaad te produceren. Het is cruciaal om deze plant in zijn juveniele staat te verwijderen of te beheersen, wat over het algemeen is voordat hij het bloeistadium bereikt.