Iris bulleyana is gematigd giftig, vooral de bladeren en het rhizoom, en bevat toxines zoals irisine, iridine en terpenoïden. Per ongeluk innemen, vooral bij kinderen die aangetrokken worden door de heldere blauwe bloemen, leidt tot symptomen zoals hoge koorts, misselijkheid, braken en diarree. Direct contact veroorzaakt huidirritatie of allergische reacties.

Iris bulleyana is inheems in Oost-Azië, maar staat erom bekend dat het ook in Alaska wordt gekweekt. Hoewel het niet als onkruid wordt beschouwd, vertoont het enkele onkruidachtige eigenschappen en zou het problematisch kunnen worden in zowel zijn oorspronkelijke als nieuwe leefgebieden. Iris bulleyana verspreidt zich via wortelstokken en kan dichte pollen vormen die concurreren met andere planten. Het lijkt ook toleranter te zijn voor veel omstandigheden dan andere inheemse vegetatie. Iris bulleyana kan ook giftig zijn voor zowel huisdieren als mensen door zowel inname als direct contact. De beste bestrijdingsmethoden voor iris bulleyana zijn niet bestudeerd, maar soortgelijke planten zijn gecontroleerd door graven, zaaddozen verwijderen, hele planten met de hand uit te trekken en aquatisch herbicide toe te passen.