Mononeuria wordt gekenmerkt door zijn delicate, bloeiende stelen en kleine, vlezige bladeren, die vaak in dichte rozetten zijn gerangschikt. Deze aanpassingen stellen mononeuria in staat om te gedijen in rotsachtige, droge omgevingen door efficiënt vocht te conserveren. Zijn stervormige bloemen, meestal geel of wit, bloeien boven het loof en trekken bestuivers aan, ondanks de zware leefomgevingen waarin het zich bevindt.