Alle delen van de ranunculus fascicularis zijn giftig bij inname, vooral de bloemen. De plant wordt giftig wanneer deze wordt geplet, waardoor de glycoside ranunculin vrijkomt. Symptomen zijn buikpijn en huidirritatie. De plant komt veel voor in weilanden, langs wegen en in tuinen, en vormt een risico, vooral voor kinderen.

Ranunculus fascicularis is een problematisch onkruid dat in heel Noord-Amerika voorkomt. Zoals de algemene naam al aangeeft, is dit onkruid een van de eerste die in het seizoen groeit, waarbij het al vroeg concurreert met inheemse planten om zonlicht en bestuivers. Boterbloemen van allerlei soorten zijn productieve verspreiders, waarbij één plant tot 12 meter (40 voet) kan verspreiden via ondergrondse uitlopers. Tuinen en wilde ecosystemen lijden zowel onder het verlies van voedingsstoffen als onder de verstikking door de agressieve kruip van ranunculus fascicularis. Ze kunnen zelfs nog sneller groeien in vochtige omgevingen, zoals goed onderhouden tuinen en geïrrigeerde velden, wat bijdraagt aan hun profiel als lastig tuinkruid. Het is het beste om ranunculus fascicularis onder controle te houden met herbiciden, omdat ze een hoge mate van effectiviteit tonen bij het verminderen van dit onkruid.