Beregras is inheems in het westen van Noord-Amerika, waar het wordt geplant als sierplant, verzameld voor bloemstukken, bestuivers aantrekt en dient als voedsel voor wilde dieren. Echter, het heeft de neiging om onkruidachtig te worden vanwege zijn vermogen om te verspreiden en opnieuw te groeien vanuit zijn wortelstok na verstoringen. Het kan in cycli of sporadisch bloeien, waardoor het zich kan aanpassen aan de omstandigheden ter plaatse. Bovendien tolereert het een verscheidenheid aan bodem-, licht- en klimaatomstandigheden. Het is ook te taai om smakelijk te zijn voor de meeste grazers. Het vermogen van beregras om te groeien en te verspreiden vanuit zijn wortelstokken betekent dat de hele plant moet worden verwijderd door mechanische methoden of gedood door chemische methoden om effectief gecontroleerd te worden.