Jak uprawiać i pielęgnować Rumex

Szczaw kędzierzawy , to roślina wieloletnia, która rośnie w klimacie umiarkowanym na półkuli północnej. Jest to roślina, która łatwo się dostosowuje, dzięki czemu kwitnie w różnych siedliskach, w tym na poboczach dróg, obrzeżach lasów i liniach brzegowych. Rozmaite ćmy składają jaja na jej liściach. Nasiona, korzenie i liście nadają się do spożycia przez człowieka.

Szczaw tępolistny ze względu na swoje mocne korzenie to roślina uważana za chwast, o toksycznych sokach. Spotkamy ją na łąkach i przy drogach. Szczaw tępolistny z powodu dużej zawartości szczawianów jest szkodliwy dla zwierząt.

Szczaw zwyczajny posiada jadalne liście. Wykorzystywane są one m. in. do przygotowywania dań rybnych we francuskiej kuchni. Kwas szczawiowy zawarty w liściach umożliwia rozpuszczenie ości podczas gotowania ryby ze szczawiem. Szczaw zwyczajny jest dość pospolity i można go znaleźć na łąkach i pastwiskach. Sok ze szczawiu usuwa plamy z lnianych tkanin .

Rumex pulcher lub Rumex pulcher to jadalny chwast występujący w Ameryce Północnej. Liście mogą być spożywane na surowo lub gotowane i mają nieco kwaśny smak. Powinny być spożywane w małych ilościach, ponieważ kwas szczawiowy w roślinie może blokować wchłanianie składników odżywczych. Rumex pulcher należą do rodziny gryki i mają długi korzeń palowy.

Szczaw polny ( Rumex acetosella ) to pospolita bylina rozpowszechniona na terenie całej Polski. Szczaw polny najczęściej można spotkać na nieużytkach, ugorach i pastwiskach, szczególnie upodobał sobie gleby kwaśne. Jest charakteryzowany jako chwast i jest trujący. Jego liście i pędy zawierają kwas szczawiowy.