Ambrozja bylicolistna pochodzi z Ameryki Północnej. Rozprzestrzenił się w wielu regionach świata: Ameryce Południowej, Eurazji, Afryce i niektórych częściach Australii. Jest uważany za uciążliwy, chwast lub gatunek inwazyjny prawie wszędzie, gdzie się naturalizował. Rośnie na zaburzonych obszarach, takich jak pobocza dróg, łąki, a także na terenach uprawnych, takich jak pola.

Ambrozja bylicolistna jest toksyczny dla kotów i psów. Sok, sokowina i pyłek ambrozja bylicolistna mogą powodować reakcje alergiczne u ludzi (katar sienny) oraz poważne objawy u zwierząt domowych. Natychmiastowa opieka weterynaryjna jest kluczowa, jeśli zwierzę spożyje lub skontaktuje się z ambrozja bylicolistna, aby zapobiec długotrwałemu dyskomfortowi lub poważniejszym problemom zdrowotnym. Objawy u zwierząt domowych obejmują podrażnienie skóry, problemy żołądkowo-jelitowe i problemy z układem oddechowym.

Rodzimy dla niektórych części Ameryki i Karaibów, ambrozja bylicolistna jest szeroko rozpowszechnionym uciążliwym chwastem w większości stref umiarkowanych na świecie, jak również na subkontynencie indyjskim. Jest to produktywny producent nasion z silnym systemem korzeniowym – dojrzała roślina jest praktycznie niemożliwa do wyrwania i odrasta po przycięciu. Ambrozja bylicolistna rozwija się na zaburzonej ziemi, szybko konkurując z każdą roślinnością rodzimą, dlatego często pojawia się na polach uprawnych, opuszczonych placach budowy, ugorach i spalonych terenach. Ponadto, pyłek przenoszony przez wiatr jest wysoce alergogenny i powoduje reakcje alergiczne od sierpnia aż do jesieni.

Najlepsza pora na usuwanie ambrozja bylicolistna to wiosna lub wczesne lato, kiedy rośliny wykiełkowały, ale jeszcze nie zakwitły. Należy dążyć do usunięcia tego chwastu przed jego wejściem w stan kwitnienia, ponieważ może rozprzestrzeniać nasiona szeroko w tym czasie. Oto kilka metod kontroli: