Rumian psi stwarza umiarkowane ryzyko toksyczności dla kotów i psów. Spożycie jakiejkolwiek części rośliny może prowadzić do zatrucia, objawiającego się takimi symptomami jak wymioty, biegunka i apatia. Natychmiastowa opieka weterynaryjna jest niezbędna w przypadku podejrzenia zatrucia, aby zapewnić zdrowie i bezpieczeństwo zwierzęcia. Właściciele kotów i psów powinni zapobiegać spożyciu rumian psi przez swoje pupile oraz monitorować ich dostęp do tej rośliny.

Rumian psi pochodzi z Europy i części regionów Azji. Jako chwast posiada pewne cechy, które uznawane są za szkodliwe, zwłaszcza w kontekście ogrodnictwa. Po pierwsze, ma niesamowitą zdolność rozmnażania, ponieważ produkuje dużą ilość nasion, które mogą przetrwać w glebie przez kilka lat i kiełkować w sprzyjających warunkach. Po drugie, ma agresywny sposób wzrostu, który pozwala mu na inwazję i czasami nawet wypieranie innych rodzimych i uprawianych roślin o niezbędne zasoby, takie jak składniki odżywcze, woda i światło słoneczne. Ta infestacja może prowadzić do znaczącego zmniejszenia różnorodności roślin i plonów. Ponadto wydziela nieprzyjemny zapach, który może być uciążliwy dla wielu ogrodników. Główną metodą rozprzestrzeniania się rumian psi są jego liczne nasiona, które mogą być rozprowadzane przez wiatr, wodę, dziką przyrodę, a nawet przez działalność człowieka, taką jak rolnictwo i ogrodnictwo.

Najlepszym sezonem na usuwanie rumian psi jest późna wiosna lub wczesne lato, tuż przed rozpoczęciem kwitnienia rośliny. Chwast powinien być usunięty w stanie wegetatywnym, przed kwitnieniem, aby zapobiec produkcji nasion i rozprzestrzenianiu się.