Wszystkie części arisaema erubescens zawierają raphidy szczawianu wapnia oraz toksyny. Spożycie arisaema erubescens powoduje stan zapalny, swędzenie i pieczenie w jamie ustnej, co może prowadzić do dysfonii, drgawek, śpiączki i depresji oddechowej. Bezpośredni kontakt może powodować drętwienie i kontaktowe zapalenie skóry. Ostrożność w stosunku do arisaema erubescens jest niezbędna.

Arisaema erubescens jest szkodliwym chwastem w większości południowo-wschodniej Azji, szczególnie w lasach i siedliskach bagiennych. Największym problemem jest toksyczność tej rośliny. Jest bardzo toksyczna po spożyciu, a niektóre osoby mogą zapaść w śpiączkę. Dotknięcie rośliny może również powodować podrażnienie skóry. Kolejnym problemem jest fakt, że ta roślina rozmnaża się niekorzystnie oprócz rozmnażania seksualnego. Roślina ta energicznie rozprzestrzenia się przez swoje korzenie, tworząc gęste kępy, które mogą wypierać inne rośliny. Najskuteczniejsze środki kontroli arisaema erubescens nie zostały dokładnie zbadane, ale należy zachować ostrożność podczas unikania kontaktu z jej sokiem przy ręcznym wyrywaniu i używaniu herbicydów w pobliżu źródeł wody.