Cymbalaria bluszczykowata stanowi umiarkowane ryzyko toksyczności dla kotów i psów. Wszystkie części cymbalaria bluszczykowata są toksyczne i muszą być spożywane w dużych ilościach, aby spowodować zatrucie. Objawy obejmują problemy żołądkowo-jelitowe i ogólny dyskomfort. Zwierzęta domowe wykazujące nietypowe zachowanie powinny jak najszybciej otrzymać pomoc weterynaryjną w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa. Monitorowanie i szukanie pomocy są kluczowe dla właścicieli. Zarówno koty, jak i psy są narażone na ryzyko w przypadku spożycia jakiejkolwiek części rośliny.

Cymbalaria bluszczykowata pochodzi z południowej Europy. Często jest oznaczana jako chwast ze względu na jej szybko rozprzestrzeniającą się, odporną naturę. Roślina ta ma zdolność samodzielnego rozsiewania, szybkiego rozprzestrzeniania się i zakorzeniania się nawet w niesprzyjających warunkach, co jest typowe dla chwastów. Innym czynnikiem jest jej potencjalne zagrożenie dla ogrodów. Cymbalaria bluszczykowata może rosnąć dziko i przewyższać inne rośliny w walce o zasoby, co może destabilizować równowagę w ogrodzie. Jeśli jest uprawiana celowo, ogrodnicy powinni być przygotowani na kontrolowanie jej niekontrolowanego rozprzestrzeniania i utraty kontroli nad wzorcami wzrostu. Głównym sposobem, w jaki cymbalaria bluszczykowata się rozprzestrzenia, jest jej zdolność do samodzielnego rozsiewania. Zrzuca nasiona, które szybko kiełkują, umożliwiając jej szybkie zaludnienie nowych obszarów.

Dla cymbalaria bluszczykowata najlepiej zarządzać jej wzrostem późną zimą lub wczesną wiosną, zanim zacznie wydawać nasiona, ponieważ wtedy może rozprzestrzeniać się agresywnie.