Bulwy słonecznik bulwiasty są zazwyczaj jadalne, jednak manipulacja młodymi słonecznik bulwiasty może powodować kontaktowe zapalenie skóry. Spożywanie liści, kwiatów lub niedojrzałych bulw może prowadzić do problemów żołądkowych, szczególnie u osób wrażliwych na inulinę. Należy nosić rękawice przy manipulacji młodymi roślinami i upewnić się, że bulwy są odpowiednio dojrzałe i przygotowane przed spożyciem.

Słonecznik bulwiasty uważany jest za rodzimy chwast w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, oraz inwazyjny gatunek w Europie, Azji, Australii, Nowej Zelandii i tropikalnej Ameryce Południowej. Słonecznik bulwiasty początkowo uprawiano jako pokarm dla ludzi, karma dla zwierząt, produkcję fruktozy lub alkoholu oraz ze względu na swoje ozdobne kwiaty. Jednakże, słonecznik bulwiasty może wypierać naturalną roślinność na poboczach dróg i brzegach rzek, stając się chwastem rolniczym. W niektórych kontekstach mechaniczna kontrola okazała się skuteczna. Koszenie można stosować wiosną po wyczerpaniu bulw z poprzedniego roku, ale przed utworzeniem nowych bulw. Wyrywanie ręczne jesienią lub wczesną wiosną także może być skuteczne. Chemiczna kontrola została osiągnięta dzięki zastosowaniu glifosatu, dikamby i/lub klopyralidu.

Najlepszy czas na zarządzanie słonecznik bulwiasty jest wczesną wiosną, zanim zacznie wypuszczać pędy, aby zapobiec niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się. Kontrolę należy rozpocząć przed fazą kwitnienia roślin, aby uniknąć tworzenia się bulw pozostających w glebie.