Sałata jadowita jest słabo toksyczny dla ludzi, powodując objawy takie jak niedotlenienie żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty) oraz efekty na ośrodkowy układ nerwowy (zawroty głowy, bezsenność) po spożyciu. Zatrucie zazwyczaj wynika z przypadkowego spożycia. Zbieracze i zielarze powinni rozpoznać sałata jadowita i zrozumieć jego ryzyko, aby uniknąć niezamierzonej ekspozycji.

Sałata jadowita pochodzi z Europy Środkowej i Południowej, ale znaturalizowała się na dużej części świata. Sałata jadowita jest zazwyczaj klasyfikowana jako chwast z kilku powodów. Po pierwsze, ma wysoką zdolność do rozmnażania i szybkiego rozprzestrzeniania się, głównie dzięki bardzo intensywnej produkcji nasion. Po drugie, jest to wytrzymała i odporna roślina, zdolna do przetrwania w różnych środowiskach, wykazująca znaczną tolerancję na zmiany pogodowe. Ta odporność często pozwala jej konkurować z innymi, bardziej pożądanymi roślinami w ogrodzie. Asertywna natura tej rośliny może stanowić zagrożenie dla bioróżnorodności, gdyż może wypierać inne gatunki, zmieniać siedliska i zmniejszać ogólną równowagę ekologiczną. Sałata jadowita rozprzestrzenia się głównie poprzez nasiona, które są wydzielane w dużych ilościach i mogą być przenoszone przez wiatr lub inne środki, co pozwala jej na inwazję nowych obszarów. Nasiona mogą być również przenoszone na ubraniach lub sprzęcie, a także w glebie czy kompoście, szybko zmieniając roślinę z mało uciążliwej na poważnego najeźdźcę.

Najlepszy sezon na usunięcie sałata jadowita to późna wiosna lub wczesne lato. Należy usunąć tę roślinę przed osiągnięciem fazy kwitnienia, aby zapobiec rozsiewaniu nasion. Oto kilka organicznych lub interesujących metod usuwania lub kontrolowania sałata jadowita: