tarczownica skalna
Pierwszy raz opisany w 1753 roku przez Carla Linneusza pod nazwą Lichen saxatilis. Erik Acharius przeniósł go do Parmelii w 1803 roku. Porost ma zielonkawo-szary lub niebieskawo-szary nalot, który może zmienić kolor na brązowy na odsłoniętych miejscach. Zazwyczaj rośnie na skałach, chociaż czasem można go znaleźć na korze lub drewnie. Parmelia saxatilis jest wykorzystywana do produkcji barwników o głęboko czerwono-brązowych i rdzawo-pomarańczowych kolorach. Znana jako "crotal" w Szkocji, służyła do barwienia tradycyjnych tkanin, w tym tweedu z Harris. Dość podobny gatunek o kosmopolitycznym rozmieszczeniu to Parmelia sulcata, który generalnie rośnie na drzewach.