Rdest szczawiolistny to roślina o niskiej toksyczności, której liście zawierają kwas szczawianowy. Spożycie jakiejkolwiek części rośliny może powodować dolegliwości brzuszne (nudności, wymioty i biegunkę) oraz nadwrażliwość na światło (pęcherze skórne, zaczerwienienie). Osoby z zapaleniem, artretyzmem, dną moczanową, kamieniami nerkowymi i reumatyzmem powinny unikać spożywania tej rośliny.

Rdest szczawiolistny jest rodzimą rośliną Ameryki Północnej, ale niektórzy botanicy uważają, że przybyła z pierwszymi Europejczykami. Roślina jednoroczna ma szerokie siedlisko, ale preferuje wilgotną, nieuprawną glebę. Rzadko stanowi problem na polach lub w ogrodach, woli rosnąć na obrzeżach. Choć rzadko jest inwazyjna w obszarach uprawnych, może być inwazyjna na łąkach kwiatów polnych. Pomimo że jest powszechnie uważana za roślinę rodzimą, może się rozprzestrzeniać i dusić inne gatunki niezbędne dla zrównoważonego ekosystemu. Jej płytkie korzenie sprawiają, że łatwo ją wyrywać, ale miliony małych nasion uwalnianych jesienią stanowią ciągły problem. Prawie niemożliwe jest usunięcie wszystkich nasion przed ich kiełkowaniem.

Najlepszym sezonem na usunięcie 'rdest szczawiolistny' jest późna wiosna do wczesnego lata. Usunięcie powinno nastąpić przed etapem kwitnienia rośliny, najlepiej gdy roślina jest jeszcze młoda i nie wydała jeszcze nasion. Oto kilka kroków, które możesz wykonac: